Homer, Odyssey, Book 17 75:

(호메로스, 오디세이아, Book 17 75:)

τὴν δ’ ἀπαμειβόμενοσ προσέφησ, Εὔμαιε συβῶτα "εἰ γάρ τοι, βασίλεια, σιωπήσειαν Ἀχαιοί· οἷ’ ὅ γε μυθεῖται, θέλγοιτό κέ τοι φίλον ἦτορ. τρεῖσ γὰρ δή μιν νύκτασ ἔχον, τρία δ’ ἤματ’ ἔρυξα ἐν κλισίῃ· πρῶτον γὰρ ἔμ’ ἵκετο νηὸσ ἀποδράσ· ἀλλ’ οὔ πω κακότητα διήνυσεν ἣν ἀγορεύων. ὡσ δ’ ὅτ’ ἀοιδὸν ἀνὴρ ποτιδέρκεται, ὅσ τε θεῶν ἒξ ἀείδει δεδαὼσ ἔπε’ ἱμερόεντα βροτοῖσι, τοῦ δ’ ἄμοτον μεμάασιν ἀκουέμεν, ὁππότ’ ἀείδῃ· ὣσ ἐμὲ κεῖνοσ ἔθελγε παρήμενοσ ἐν μεγάροισι. φησὶ δ’ Ὀδυσσῆοσ ξεῖνοσ πατρώϊοσ εἶναι, Κρήτῃ ναιετάων, ὅθι Μίνωοσ γένοσ ἐστίν. ἔνθεν δὴ νῦν δεῦρο τόδ’ ἵκετο πήματα πάσχων, προπροκυλινδόμενοσ· στεῦται δ’ Ὀδυσῆοσ ἀκοῦσαι, ἀγχοῦ, Θεσπρωτῶν ἀνδρῶν ἐν πίονι δήμῳ, ζωοῦ· πολλὰ δ’ ἄγει κειμήλια ὅνδε δόμονδε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION