Homer, Odyssey, Book 17 15:

(호메로스, 오디세이아, Book 17 15:)

"Τηλέμαχ’, ἦ τοι ἐγὼν ὑπερώϊον εἰσαναβᾶσα λέξομαι εἰσ εὐνήν, ἥ μοι στονόεσσα τέτυκται, αἰεὶ δάκρυσ’ ἐμοῖσι πεφυρμένη, ἐξ οὗ Ὀδυσσεὺσ ᾤχεθ’ ἅμ’ Ἀτρεί̈δῃσιν ἐσ Ἴλιον· οὐδέ μοι ἔτλησ, πρὶν ἐλθεῖν μνηστῆρασ ἀγήνορασ ἐσ τόδε δῶμα, νόστον σοῦ πατρὸσ σάφα εἰπέμεν, εἴ που ἄκουσασ.