Homer, Odyssey, Book 15 45:

τὸν δ’ ἠμείβετ’ ἔπειτα πολύτλασ δῖοσ Ὀδυσσεύσ· "αἴθ’ οὕτωσ, Εὔμαιε, φίλοσ Διὶ πατρὶ γένοιο ὡσ ἐμοί, ὅττι μ’ ἔπαυσασ ἄλησ καὶ ὀϊζύοσ αἰνῆσ. πλαγκτοσύνησ δ’ οὐκ ἔστι κακώτερον ἄλλο βροτοῖσιν· ἀλλ’ ἕνεκ’ οὐλομένησ γαστρὸσ κακὰ κήδε’ ἔχουσιν ἀνέρεσ, ὅν τιν’ ἵκηται ἄλη καὶ πῆμα καὶ ἄλγοσ. νῦν δ’ ἐπεὶ ἰσχανάᾳσ μεῖναι τέ με κεῖνον ἄνωγασ, εἴπ’ ἄγε μοι περὶ μητρὸσ Ὀδυσσῆοσ θείοιο πατρόσ θ’, ὃν κατέλειπεν ἰὼν ἐπὶ γήραοσ οὐδῷ, ἤ που ἔτι ζώουσιν ὑπ’ αὐγὰσ ἠελίοιο, ἦ ἤδη τεθνᾶσι καὶ εἰν Αἴ̈δαο δόμοισι.