Homer, Odyssey, Book 15 2:

(호메로스, 오디세이아, Book 15 2:)

"Τηλέμαχ’, οὐκέτι καλὰ δόμων ἄπο τῆλ’ ἀλάλησαι, κτήματά τε προλιπὼν ἄνδρασ τ’ ἐν σοῖσι δόμοισιν οὕτω ὑπερφιάλουσ· μή τοι κατὰ πάντα φάγωσι κτήματα δασσάμενοι, σὺ δὲ τηϋσίην ὁδὸν ἔλθῃσ. ἀλλ’ ὄτρυνε τάχιστα βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον πεμπέμεν, ὄφρ’ ἔτι οἴκοι ἀμύμονα μητέρα τέτμῃσ. ἤδη γάρ ῥα πατήρ τε κασίγνητοί τε κέλονται Εὐρυμάχῳ γήμασθαι· ὁ γὰρ περιβάλλει ἅπαντασ μνηστῆρασ δώροισι καὶ ἐξώφελλεν ἐέδνα· μή νύ τι σεῦ ἀέκητι δόμων ἐκ κτῆμα φέρηται. οἶσθα γὰρ οἱο͂σ θυμὸσ ἐνὶ στήθεσσι γυναικόσ· κείνου βούλεται οἶκον ὀφέλλειν ὅσ κεν ὀπυίῃ, παίδων δὲ προτέρων καὶ κουριδίοιο φίλοιο οὐκέτι μέμνηται τεθνηκότοσ οὐδὲ μεταλλᾷ. ἀλλὰ σύ γ’ ἐλθὼν αὐτὸσ ἐπιτρέψειασ ἕκαστα δμῳάων ἥ τίσ τοι ἀρίστη φαίνεται εἶναι, εἰσ ὅ κέ τοι φήνωσι θεοὶ κυδρὴν παράκοιτιν. ἄλλο δέ τοί τι ἔποσ ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο θυμῷ. μνηστήρων σ’ ἐπιτηδὲσ ἀριστῆεσ λοχόωσιν ἐν πορθμῷ Ἰθάκησ τε Σάμοιό τε παιπαλοέσσησ. ἱέμενοι κτεῖναι, πρὶν πατρίδα γαῖαν ἱκέσθαι. ἀλλὰ τά γ’ οὐκ ὀί̈ω· πρὶν καί τινα γαῖα καθέξει ἀνδρῶν μνηστήρων, οἵ τοι βίοτον κατέδουσιν. ἀλλὰ ἑκὰσ νήσων ἀπέχειν εὐεργέα νῆα, νυκτὶ δ’ ὁμῶσ πλείειν· πέμψει δέ τοι οὖρον ὄπισθεν ἀθανάτων ὅσ τίσ σε φυλάσσει τε ῥύεταί τε. αὐτὰρ ἐπὴν πρώτην ἀκτὴν Ἰθάκησ ἀφίκηαι, νῆα μὲν ἐσ πόλιν ὀτρῦναι καὶ πάντασ ἑταίρουσ, αὐτὸσ δὲ πρώτιστα συβώτην εἰσαφικέσθαι, ὅσ τοι ὑῶν ἐπίουροσ, ὁμῶσ δέ τοι ἤπια οἶδεν. ἔνθα δὲ νύκτ’ ἀέσαι· τὸν δ’ ὀτρῦναι πόλιν εἴσω ἀγγελίην ἐρέοντα περίφρονι Πηνελοπείῃ, οὕνεκά οἱ σῶσ ἐσσὶ καὶ ἐκ Πύλου εἰλήλουθασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION