Homer, Odyssey, Book 14 26:

(호메로스, 오디세이아, Book 14 26:)

"ἔνθ’ Ὀδυσῆοσ ἐγὼ πυθόμην· κεῖνοσ γὰρ ἔφασκε ξεινίσαι ἠδὲ φιλῆσαι ἰόντ’ ἐσ πατρίδα γαῖαν, καί μοι κτήματ’ ἔδειξεν ὅσα ξυναγείρατ’ Ὀδυσσεύσ, χαλκόν τε χρυσόν τε πολύκμητόν τε σίδηρον. καί νύ ἐσ δεκάτην γενεὴν ἕτερόν γ’ ἔτι βόσκοι· τόσσα οἱ ἐν μεγάροισ κειμήλια κεῖτο ἄνακτοσ. τὸν δ’ ἐσ Δωδώνην φάτο βήμεναι, ὄφρα θεοῖο ἐκ δρυὸσ ὑψικόμοιο Διὸσ βουλὴν ἐπακούσαι, ὅππωσ νοστήσει’ Ἰθάκησ ἐσ πίονα δῆμον ἤδη δὴν ἀπεών, ἢ ἀμφαδὸν ἠε͂ κρυφηδόν. ὤμοσε δὲ πρὸσ ἔμ’ αὐτόν, ἀποσπένδων ἐνὶ οἴκῳ, νῆα κατειρύσθαι καὶ ἐπαρτέασ ἔμμεν ἑταίρουσ, οἳ δή μιν πέμψουσι φίλην ἐσ πατρίδα γαῖαν. ἀλλ’ ἐμὲ πρὶν ἀπέπεμψε· τύχησε γὰρ ἐρχομένη νηῦσ ἀνδρῶν Θεσπρωτῶν ἐσ Δουλίχιον πολύπυρον. ἔνθ’ ὅ γέ μ’ ἠνώγει πέμψαι βασιλῆϊ Ἀκάστῳ ἐνδυκέωσ· τοῖσιν δὲ κακὴ φρεσὶν ἥνδανε βουλὴ ἀμφ’ ἐμοί, ὄφρ’ ἔτι πάγχυ δύησ ἐπὶ πῆμα γενοίμην. ἀλλ’ ὅτε γαίησ πολλὸν ἀπέπλω ποντοπόροσ νηῦσ, αὐτίκα δούλιον ἦμαρ ἐμοὶ περιμηχανόωντο. ἐκ μέν με χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματ’ ἔδυσαν, ἀμφὶ δέ μοι ῥάκοσ ἄλλο κακὸν βάλον ἠδὲ χιτῶνα, ῥωγαλέα, τὰ καὶ αὐτὸσ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρ́ηαι· ἑσπέριοι δ’ Ἰθάκησ εὐδειέλου ἔργ’ ἀφίκοντο. ἔνθ’ ἐμὲ μὲν κατέδησαν ἐϋσσέλμῳ ἐνὶ νηὶ̈ ὅπλῳ ἐϋστρεφέϊ στερεῶσ, αὐτοὶ δ’ ἀποβάντεσ ἐσσυμένωσ παρὰ θῖνα θαλάσσησ δόρπον ἕλοντο. αὐτὰρ ἐμοὶ δεσμὸν μὲν ἀνέγναμψαν θεοὶ αὐτοὶ ῥηϊδίωσ· κεφαλῇ δὲ κατὰ ῥάκοσ ἀμφικαλύψασ, ξεστὸν ἐφόλκαιον καταβὰσ ἐπέλασσα θαλάσσῃ στῆθοσ, ἔπειτα δὲ χερσὶ διήρεσσ’ ἀμφοτέρῃσι νηχόμενοσ, μάλα δ’ ὦκα θύρηθ’ ἐά ἀμφὶσ ἐκείνων. ἔνθ’ ἀναβάσ, ὅθι τε δρίοσ ἦν πολυανθέοσ ὕλησ, κείμην πεπτηώσ. οἱ δὲ μεγάλα στενάχοντεσ φοίτων· ἀλλ’ οὐ γάρ σφιν ἐφαίνετο κέρδιον εἶναι μαίεσθαι προτέρω, τοὶ μὲν πάλιν αὖτισ ἔβαινον νηὸσ ἔπι γλαφυρῆσ· ἐμὲ δ’ ἔκρυψαν θεοὶ αὐτοὶ ῥηϊδίωσ, καί με σταθμῷ ἐπέλασσαν ἄγοντεσ ἀνδρὸσ ἐπισταμένου· ἔτι γάρ νύ μοι αἶσα βιῶναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION