Homer, Odyssey, Book 14 17:

(호메로스, 오디세이아, Book 14 17:)

τὸν δ’ ἀπαμειβόμενοσ προσέφησ, Εὔμαιε συβῶτα· "ὦ γέρον, οὔτ’ ἄρ’ ἐγὼν εὐαγγέλιον τόδε τίσω, οὔτ’ Ὀδυσεὺσ ἔτι οἶκον ἐλεύσεται· ἀλλὰ ἕκηλοσ πῖνε, καὶ ἄλλα παρὲξ μεμνώμεθα, μηδέ με τούτων μίμνησκ’· ἦ γὰρ θυμὸσ ἐνὶ στήθεσσιν ἐμοῖσιν ἄχνυται, ὁππότε τισ μνήσῃ κεδνοῖο ἄνακτοσ. ἀλλ’ ἦ τοι ὁρ́κον μὲν ἐάσομεν, αὐτὰρ Ὀδυσσεὺσ ἔλθοι ὅπωσ μιν ἐγώ γ’ ἐθέλω καὶ Πηνελόπεια Λαέρτησ θ’ ὁ γέρων καὶ Τηλέμαχοσ θεοειδήσ. νῦν αὖ παιδὸσ ἄλαστον ὀδύρομαι, ὃν τέκ’ Ὀδυσσεύσ, Τηλεμάχου· τὸν ἐπεὶ θρέψαν θεοὶ ἔρνεϊ ἶσον, καί μιν ἔφην ἔσσεσθαι ἐν ἀνδράσιν οὔ τι χέρηα πατρὸσ ἑοῖο φίλοιο, δέμασ καὶ εἶδοσ ἀγητόν, τὸν δέ τισ ἀθανάτων βλάψε φρένασ ἔνδον ἐί̈σασ ἠέ τισ ἀνθρώπων· ὁ δ’ ἔβη μετὰ πατρὸσ ἀκουὴν ἐσ Πύλον ἠγαθέην· τὸν δὲ μνηστῆρεσ ἀγαυοὶ οἴκαδ’ ἰόντα λοχῶσιν, ὅπωσ ἀπὸ φῦλον ὄληται νώνυμον ἐξ Ἰθάκησ Ἀρκεισίου ἀντιθέοιο. ἀλλ’ ἦ τοι κεῖνον μὲν ἐάσομεν, ἤ κεν ἁλώῃ ἦ κε φύγῃ καί κέν οἱ ὑπέρσχῃ χεῖρα Κρονίων. ἀλλ’ ἄγε μοι σύ, γεραιέ, τὰ σ’ αὐτοῦ κήδε’ ἐνίσπεσ καί μοι τοῦτ’ ἀγόρευσον ἐτήτυμον, ὄφρ’ ἐὺ̈ εἰδῶ· τίσ πόθεν εἶσ ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλισ ἠδὲ τοκῆεσ; ὁπποίησ τ’ ἐπὶ νηὸσ ἀφίκεο· πῶσ δέ σε ναῦται ἤγαγον εἰσ Ἰθάκην; τίνεσ ἔμμεναι εὐχετόωντο; οὐ μὲν γάρ τί σε πεζὸν ὀί̈ομαι ἐνθάδ’ ἱκέσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION