Homer, Odyssey, Book 13 5:

"Ἀλκίνοε κρεῖον, πάντων ἀριδείκετε λαῶν, πέμπετέ με σπείσαντεσ ἀπήμονα, χαίρετε δ’ αὐτοί· ἤδη γὰρ τετέλεσται ἅ μοι φίλοσ ἤθελε θυμόσ, πομπὴ καὶ φίλα δῶρα, τά μοι θεοὶ Οὐρανίωνεσ ὄλβια ποιήσειαν· ἀμύμονα δ’ οἴκοι ἄκοιτιν νοστήσασ εὑρ́οιμι σὺν ἀρτεμέεσσι φίλοισιν. ὑμεῖσ δ’ αὖθι μένοντεσ ἐϋφραίνοιτε γυναῖκασ κουριδίασ καὶ τέκνα· θεοὶ δ’ ἀρετὴν ὀπάσειαν παντοίην, καὶ μή τι κακὸν μεταδήμιον εἰή.