Homer, Odyssey, Book 13 4:

(호메로스, 오디세이아, Book 13 4:)

τοῖσι δὲ βοῦν ἱέρευσ’ ἱερὸν μένοσ Ἀλκινόοιο Ζηνὶ κελαινεφέϊ Κρονίδῃ, ὃσ πᾶσιν ἀνάσσει. μῆρα δὲ κήαντεσ δαίνυντ’ ἐρικυδέα δαῖτα τερπόμενοι· μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεῖοσ ἀοιδόσ, Δημόδοκοσ, λαοῖσι τετιμένοσ. αὐτὰρ Ὀδυσσεὺσ πολλὰ πρὸσ ἠέλιον κεφαλὴν τρέπε παμφανόωντα, δῦναι ἐπειγόμενοσ· δὴ γὰρ μενέαινε νέεσθαι. ὡσ δ’ ὅτ’ ἀνὴρ δόρποιο λιλαίεται, ᾧ τε πανῆμαρ νειὸν ἀν’ ἕλκητον βόε οἴνοπε πηκτὸν ἄροτρον· ἀσπασίωσ δ’ ἄρα τῷ κατέδυ φάοσ ἠελίοιο δόρπον ἐποίχεσθαι, βλάβεται δέ τε γούνατ’ ἰόντι· ὣσ Ὀδυσῆ’ ἀσπαστὸν ἔδυ φάοσ ἠελίοιο. αἶψα δὲ Φαιήκεσσι φιληρέτμοισι μετηύδα, Ἀλκινόῳ δὲ μάλιστα πιφαυσκόμενοσ φάτο μῦθον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION