Homer, Odyssey, Book 12 50:

(호메로스, 오디세이아, Book 12 50:)

"ἀλλ’ ὅτε δὴ τὴν νῆσον ἐλείπομεν, οὐδέ τισ ἄλλη φαίνετο γαιάων, ἀλλ’ οὐρανὸσ ἠδὲ θάλασσα, δὴ τότε κυανέην νεφέλην ἔστησε Κρονίων νηὸσ ὕπερ γλαφυρῆσ, ἤχλυσε δὲ πόντοσ ὑπ’ αὐτῆσ. ἡ δ’ ἔθει οὐ μάλα πολλὸν ἐπὶ χρόνον· αἶψα γὰρ ἦλθε κεκληγὼσ Ζέφυροσ μεγάλῃ σὺν λαίλαπι θύων, ἱστοῦ δὲ προτόνουσ ἔρρηξ’ ἀνέμοιο θύελλα ἀμφοτέρουσ· ἱστὸσ δ’ ὀπίσω πέσεν, ὅπλα τε πάντα εἰσ ἄντλον κατέχυνθ’. ὁ δ’ ἄρα πρυμνῇ ἐνὶ νηὶ πλῆξε κυβερνήτεω κεφαλήν, σὺν δ’ ὀστέ’ ἄραξε πάντ’ ἄμυδισ κεφαλῆσ· ὁ δ’ ἄρ’ ἀρνευτῆρι ἐοικὼσ κάππεσ’ ἀπ’ ἰκριόφιν, λίπε δ’ ὀστέα θυμὸσ ἀγήνωρ. Ζεὺσ δ’ ἄμυδισ βρόντησε καὶ ἔμβαλε νηὶ κεραυνόν· ἡ δ’ ἐλελίχθη πᾶσα Διὸσ πληγεῖσα κεραυνῷ, ἐν δὲ θεείου πλῆτο, πέσον δ’ ἐκ νηὸσ ἑταῖροι. οἱ δὲ κορώνῃσιν ἴκελοι περὶ νῆα μέλαιναν κύμασιν ἐμφορέοντο, θεὸσ δ’ ἀποαίνυτο νόστον. αὐτὰρ ἐγὼ διὰ νηὸσ ἐφοίτων, ὄφρ’ ἀπὸ τοίχουσ λῦσε κλύδων τρόπιοσ, τὴν δὲ ψιλὴν φέρε κῦμα, ἐκ δέ οἱ ἱστὸν ἄραξε ποτὶ τρόπιν. αὐτὰρ ἐπ’ αὐτῷ ἐπίτονοσ βέβλητο, βοὸσ ῥινοῖο τετευχώσ· τῷ ῥ’ ἄμφω συνέεργον, ὁμοῦ τρόπιν ἠδὲ καὶ ἱστόν, ἑζόμενοσ δ’ ἐπὶ τοῖσ φερόμην ὀλοοῖσ ἀνέμοισιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION