Homer, Odyssey, Book 12 34:

(호메로스, 오디세이아, Book 12 34:)

"ὣσ ἐφάμην, οἱ δ’ αὐτίκ’ ἀπώμνυον, ὡσ ἐκέλευον. αὐτὰρ ἐπεί ῥ’ ὄμοσάν τε τελεύτησάν τε τὸν ὁρ́κον, στήσαμεν ἐν λιμένι γλαφυρῷ ἐυεργέα νῆα ἄγχ’ ὕδατοσ γλυκεροῖο, καὶ ἐξαπέβησαν ἑταῖροι νηόσ, ἔπειτα δὲ δόρπον ἐπισταμένωσ τετύκοντο. αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιοσ καὶ ἐδητύοσ ἐξ ἔρον ἕντο, μνησάμενοι δὴ ἔπειτα φίλουσ ἔκλαιον ἑταίρουσ, οὓσ ἔφαγε Σκύλλη γλαφυρῆσ ἐκ νηὸσ ἑλοῦσα· κλαιόντεσσι δὲ τοῖσιν ἐπήλυθε νήδυμοσ ὕπνοσ. ἦμοσ δὲ τρίχα νυκτὸσ ἐήν, μετὰ δ’ ἄστρα βεβήκει, ὦρσεν ἔπι ζαῆν ἄνεμον νεφεληγερέτα Ζεὺσ λαίλαπι θεσπεσίῃ, σὺν δὲ νεφέεσσι κάλυψε γαῖαν ὁμοῦ καὶ πόντον· ὀρώρει δ’ οὐρανόθεν νύξ. ἦμοσ δ’ ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλοσ Ηὤσ, νῆα μὲν ὡρμίσαμεν κοῖλον σπέοσ εἰσερύσαντεσ. ἔνθα δ’ ἔσαν νυμφέων καλοὶ χοροὶ ἠδὲ θόωκοι· καὶ τότ’ ἐγὼν ἀγορὴν θέμενοσ μετὰ μῦθον ἐείπον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION