Homer, Odyssey, Book 12 27:

(호메로스, 오디세이아, Book 12 27:)

"αὐτὰρ ἐπεὶ πέτρασ φύγομεν δεινήν τε Χάρυβδιν Σκύλλην τ’, αὐτίκ’ ἔπειτα θεοῦ ἐσ ἀμύμονα νῆσον ἱκόμεθ’· ἔνθα δ’ ἔσαν καλαὶ βόεσ εὐρυμέτωποι, πολλὰ δὲ ἴφια μῆλ’ Ὑπερίονοσ Ηἐλίοιο. δὴ τότ’ ἐγὼν ἔτι πόντῳ ἐὼν ἐν νηὶ μελαίνῃ μυκηθμοῦ τ’ ἤκουσα βοῶν αὐλιζομενάων οἰῶν τε βληχήν· καί μοι ἔποσ ἔμπεσε θυμῷ μάντηοσ ἀλαοῦ, Θηβαίου Τειρεσίαο, Κίρκησ τ’ Αἰαίησ, ἥ μοι μάλα πόλλ’ ἐπέτελλε νῆσον ἀλεύασθαι τερψιμβρότου Ηἐλίοιο. δὴ τότ’ ἐγὼν ἑτάροισι μετηύδων ἀχνύμενοσ κῆρ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION