Homer, Odyssey, Book 12 7:

(호메로스, 오디세이아, Book 12 7:)

"ταῦτα μὲν οὕτω πάντα πεπείρανται, σὺ δ’ ἄκουσον, ὥσ τοι ἐγὼν ἐρέω, μνήσει δέ σε καὶ θεὸσ αὐτόσ. Σειρῆνασ μὲν πρῶτον ἀφίξεαι, αἵ ῥά τε πάντασ ἀνθρώπουσ θέλγουσιν, ὅτισ σφεασ εἰσαφίκηται. ὅσ τισ ἀιδρείῃ πελάσῃ καὶ φθόγγον ἀκούσῃ Σειρήνων, τῷ δ’ οὔ τι γυνὴ καὶ νήπια τέκνα οἴκαδε νοστήσαντι παρίσταται οὐδὲ γάνυνται, ἀλλά τε Σειρῆνεσ λιγυρῇ θέλγουσιν ἀοιδῇ ἥμεναι ἐν λειμῶνι, πολὺσ δ’ ἀμφ’ ὀστεόφιν θὶσ ἀνδρῶν πυθομένων, περὶ δὲ ῥινοὶ μινύθουσι. ἀλλὰ παρεξελάαν, ἐπὶ δ’ οὐάτ’ ἀλεῖψαι ἑταίρων κηρὸν δεψήσασ μελιηδέα, μή τισ ἀκούσῃ τῶν ἄλλων· ἀτὰρ αὐτὸσ ἀκουέμεν αἴ κ’ ἐθέλῃσθα, δησάντων σ’ ἐν νηὶ θοῇ χεῖράσ τε πόδασ τε ὀρθὸν ἐν ἱστοπέδῃ, ἐκ δ’ αὐτοῦ πείρατ’ ἀνήφθω, ὄφρα κε τερπόμενοσ ὄπ’ ἀκούσῃσ Σειρήνοιιν. εἰ δέ κε λίσσηαι ἑτάρουσ λῦσαί τε κελεύῃσ, οἱ δέ σ’ ἔτι πλεόνεσσι τότ’ ἐν δεσμοῖσι διδέντων. αὐτὰρ ἐπὴν δὴ τάσ γε παρὲξ ἐλάσωσιν ἑταῖροι, ἔνθα τοι οὐκέτ’ ἔπειτα διηνεκέωσ ἀγορεύσω, ὁπποτέρη δή τοι ὁδὸσ ἔσσεται, ἀλλὰ καὶ αὐτὸσ θυμῷ βουλεύειν· ἐρέω δέ τοι ἀμφοτέρωθεν. ἔνθεν μὲν γὰρ πέτραι ἐπηρεφέεσ, προτὶ δ’ αὐτὰσ κῦμα μέγα ῥοχθεῖ κυανώπιδοσ Ἀμφιτρίτησ· Πλαγκτὰσ δή τοι τάσ γε θεοὶ μάκαρεσ καλέουσι. τῇ μέν τ’ οὐδὲ ποτητὰ παρέρχεται οὐδὲ πέλειαι τρήρωνεσ, ταί τ’ ἀμβροσίην Διὶ πατρὶ φέρουσιν, ἀλλά τε καὶ τῶν αἰὲν ἀφαιρεῖται λὶσ πέτρη· ἀλλ’ ἄλλην ἐνίησι πατὴρ ἐναρίθμιον εἶναι. τῇ δ’ οὔ πώ τισ νηῦσ φύγεν ἀνδρῶν, ἥ τισ ἵκηται, ἀλλά θ’ ὁμοῦ πίνακάσ τε νεῶν καὶ σώματα φωτῶν κύμαθ’ ἁλὸσ φορέουσι πυρόσ τ’ ὀλοοῖο θύελλαι. οἰή δὴ κείνη γε παρέπλω ποντοπόροσ νηῦσ, Ἀργὼ πᾶσι μέλουσα, παρ’ Αἰήταο πλέουσα. καὶ νύ κε τὴν ἔνθ’ ὦκα βάλεν μεγάλασ ποτὶ πέτρασ, ἀλλ’ Ἥρη παρέπεμψεν, ἐπεὶ φίλοσ ἠε͂ν Ιἤσων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION