Homer, Odyssey, Book 10 12:

ἔνθ’ ἐπεὶ ἐσ λιμένα κλυτὸν ἤλθομεν, ὃν πέρι πέτρη ἠλίβατοσ τετύχηκε διαμπερὲσ ἀμφοτέρωθεν, ἀκταὶ δὲ προβλῆτεσ ἐναντίαι ἀλλήλῃσιν ἐν στόματι προύχουσιν, ἀραιὴ δ’ εἴσοδόσ ἐστιν, ἔνθ’ οἵ γ’ εἴσω πάντεσ ἔχον νέασ ἀμφιελίσσασ. αἱ μὲν ἄρ’ ἔντοσθεν λιμένοσ κοίλοιο δέδεντο πλησίαι· οὐ μὲν γάρ ποτ’ ἀέξετο κῦμά γ’ ἐν αὐτῷ, οὔτε μέγ’ οὔτ’ ὀλίγον, λευκὴ δ’ ἦν ἀμφὶ γαλήνη· αὐτὰρ ἐγὼν οἰο͂σ σχέθον ἔξω νῆα μέλαιναν, αὐτοῦ ἐπ’ ἐσχατιῇ, πέτρησ ἐκ πείσματα δήσασ· ἔστην δὲ σκοπιὴν ἐσ παιπαλόεσσαν ἀνελθών. ἔνθα μὲν οὔτε βοῶν οὔτ’ ἀνδρῶν φαίνετο ἔργα, καπνὸν δ’ οἰο͂ν ὁρῶμεν ἀπὸ χθονὸσ ἀίσσοντα. δὴ τότ’ ἐγὼν ἑτάρουσ προί̈ειν πεύθεσθαι ἰόντασ, οἵ τινεσ ἀνέρεσ εἰε͂ν ἐπὶ χθονὶ σῖτον ἔδοντεσ, ἄνδρε δύω κρίνασ, τρίτατον κήρυχ’ ἅμ’ ὀπάσσασ. οἱ δ’ ἴσαν ἐκβάντεσ λείην ὁδόν, ᾗ περ ἄμαξαι ἄστυδ’ ἀφ’ ὑψηλῶν ὀρέων καταγίνεον ὕλην, κούρῃ δὲ ξύμβληντο πρὸ ἄστεοσ ὑδρευούσῃ, θυγατέρ’ ἰφθίμῃ Λαιστρυγόνοσ Ἀντιφάταο. ἡ μὲν ἄρ’ ἐσ κρήνην κατεβήσετο καλλιρέεθρον Ἀρτακίην· ἔνθεν γὰρ ὕδωρ προτὶ ἄστυ φέρεσκον· οἱ δὲ παριστάμενοι προσεφώνεον ἔκ τ’ ἐρέοντο ὅσ τισ τῶνδ’ εἰή βασιλεὺσ καὶ οἷσιν ἀνάσσοι· ἡ δὲ μάλ’ αὐτίκα πατρὸσ ἐπέφραδεν ὑψερεφὲσ δῶ. οἱ δ’ ἐπεὶ εἰσῆλθον κλυτὰ δώματα, τὴν δὲ γυναῖκα εὑρ͂ον, ὅσην τ’ ὄρεοσ κορυφήν, κατὰ δ’ ἔστυγον αὐτήν. ἡ δ’ αἶψ’ ἐξ ἀγορῆσ ἐκάλει κλυτὸν Ἀντιφατῆα, ὃν πόσιν, ὃσ δὴ τοῖσιν ἐμήσατο λυγρὸν ὄλεθρον. αὐτίχ’ ἕνα μάρψασ ἑτάρων ὡπλίσσατο δεῖπνον· τὼ δὲ δύ’ ἀίξαντε φυγῇ ἐπὶ νῆασ ἱκέσθην. αὐτὰρ ὁ τεῦχε βοὴν διὰ ἄστεοσ· οἱ δ’ ἀίοντεσ φοίτων ἴφθιμοι Λαιστρυγόνεσ ἄλλοθεν ἄλλοσ, μυρίοι, οὐκ ἄνδρεσσιν ἐοικότεσ, ἀλλὰ Γίγασιν. οἵ ῥ’ ἀπὸ πετράων ἀνδραχθέσι χερμαδίοισιν βάλλον· ἄφαρ δὲ κακὸσ κόναβοσ κατὰ νῆασ ὀρώρει ἀνδρῶν τ’ ὀλλυμένων νηῶν θ’ ἅμα ἀγνυμενάων· ἰχθῦσ δ’ ὣσ πείροντεσ ἀτερπέα δαῖτα φέροντο. ὄφρ’ οἱ τοὺσ ὄλεκον λιμένοσ πολυβενθέοσ ἐντόσ, τόφρα δ’ ἐγὼ ξίφοσ ὀξὺ ἐρυσσάμενοσ παρὰ μηροῦ τῷ ἀπὸ πείσματ’ ἔκοψα νεὸσ κυανοπρῴροιο. αἶψα δ’ ἐμοῖσ ἑτάροισιν ἐποτρύνασ ἐκέλευσα ἐμβαλέειν κώπῃσ, ἵν’ ὑπὲκ κακότητα φύγοιμεν· οἱ δ’ ἅλα πάντεσ ἀνέρριψαν, δείσαντεσ ὄλεθρον. ἀσπασίωσ δ’ ἐσ πόντον ἐπηρεφέασ φύγε πέτρασ νηῦσ ἐμή· αὐτὰρ αἱ ἄλλαι ἀολλέεσ αὐτόθ’ ὄλοντο.