Homer, Odyssey, Book 9 16:

(호메로스, 오디세이아, Book 9 16:)

"δὴ τότε τοὺσ ἄλλουσ κελόμην ἐρίηρασ ἑταίρουσ αὐτοῦ πὰρ νηί τε μένειν καὶ νῆα ἔρυσθαι, αὐτὰρ ἐγὼ κρίνασ ἑτάρων δυοκαίδεκ’ ἀρίστουσ βῆν· αὐτίκα γάρ μοι ὀίσατο θυμὸσ ἀγήνωρ ἄνδρ’ ἐπελεύσεσθαι μεγάλην ἐπιειμένον ἀλκήν, ἄγριον, οὔτε δίκασ ἐὺ εἰδότα οὔτε θέμιστασ. ἀτὰρ αἴγεον ἀσκὸν ἔχον μέλανοσ οἴνοιο ἡδέοσ, ὅν μοι ἔδωκε Μάρων, Εὐάνθεοσ υἱόσ, ἱρεὺσ Ἀπόλλωνοσ, ὃσ Ἴσμαρον ἀμφιβεβήκει, οὕνεκά μιν σὺν παιδὶ περισχόμεθ’ ἠδὲ γυναικὶ ἁζόμενοι· ᾤκει γὰρ ἐν ἄλσεϊ δενδρήεντι Φοίβου Ἀπόλλωνοσ. ὁ δέ μοι πόρεν ἀγλαὰ δῶρα· χρυσοῦ μέν μοι ἔδωκ’ ἐυεργέοσ ἑπτὰ τάλαντα, δῶκε δέ μοι κρητῆρα πανάργυρον, αὐτὰρ ἔπειτα οἶνον ἐν ἀμφιφορεῦσι δυώδεκα πᾶσιν ἀφύσσασ ἡδὺν ἀκηράσιον, θεῖον ποτόν· οὐδέ τισ αὐτὸν ἠείδη δμώων οὐδ’ ἀμφιπόλων ἐνὶ οἴκῳ, ἀλλ’ αὐτὸσ ἄλοχόσ τε φίλη ταμίη τε μί’ οἰή. τὸν δ’ ὅτε πίνοιεν μελιηδέα οἶνον ἐρυθρόν, ἓν δέπασ ἐμπλήσασ ὕδατοσ ἀνὰ εἴκοσι μέτρα χεῦ’, ὀδμὴ δ’ ἡδεῖα ἀπὸ κρητῆροσ ὀδώδει θεσπεσίη· τότ’ ἂν οὔ τοι ἀποσχέσθαι φίλον ἠε͂ν. τοῦ φέρον ἐμπλήσασ ἀσκὸν μέγαν, ἐν δὲ καὶ ᾖα κωρύκῳ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION