Homer, Odyssey, Book 9 14:

(호메로스, 오디세이아, Book 9 14:)

"ὣσ εἰπὼν ἀνὰ νηὸσ ἔβην, ἐκέλευσα δ’ ἑταίρουσ αὐτούσ τ’ ἀμβαίνειν ἀνά τε πρυμνήσια λῦσαι. οἱ δ’ αἶψ’ εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον, ἑξῆσ δ’ ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖσ. ἀλλ’ ὅτε δὴ τὸν χῶρον ἀφικόμεθ’ ἐγγὺσ ἐόντα, ἔνθα δ’ ἐπ’ ἐσχατιῇ σπέοσ εἴδομεν ἄγχι θαλάσσησ, ὑψηλόν, δάφνῃσι κατηρεφέσ. ἔνθα δὲ πολλὰ μῆλ’, ὀιέ́σ τε καὶ αἶγεσ, ἰαύεσκον· περὶ δ’ αὐλὴ ὑψηλὴ δέδμητο κατωρυχέεσσι λίθοισι μακρῇσίν τε πίτυσσιν ἰδὲ δρυσὶν ὑψικόμοισιν. ἔνθα δ’ ἀνὴρ ἐνίαυε πελώριοσ, ὅσ ῥα τὰ μῆλα οἰο͂σ ποιμαίνεσκεν ἀπόπροθεν· οὐδὲ μετ’ ἄλλουσ πωλεῖτ’, ἀλλ’ ἀπάνευθεν ἐὼν ἀθεμίστια ᾔδη. καὶ γὰρ θαῦμ’ ἐτέτυκτο πελώριον, οὐδὲ ἐῴκει ἀνδρί γε σιτοφάγῳ, ἀλλὰ ῥίῳ ὑλήεντι ὑψηλῶν ὀρέων, ὅ τε φαίνεται οἰο͂ν ἀπ’ ἄλλων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION