Homer, Odyssey, Book 8 71:

(호메로스, 오디세이아, Book 8 71:)

ταῦτ’ ἄρ’ ἀοιδὸσ ἀείδε περικλυτόσ· αὐτὰρ Ὀδυσσεὺσ τήκετο, δάκρυ δ’ ἔδευεν ὑπὸ βλεφάροισι παρειάσ. ὡσ δὲ γυνὴ κλαίῃσι φίλον πόσιν ἀμφιπεσοῦσα, ὅσ τε ἑῆσ πρόσθεν πόλιοσ λαῶν τε πέσῃσιν, ἄστεϊ καὶ τεκέεσσιν ἀμύνων νηλεὲσ ἦμαρ· ἡ μὲν τὸν θνήσκοντα καὶ ἀσπαίροντα ἰδοῦσα ἀμφ’ αὐτῷ χυμένη λίγα κωκύει· οἱ δέ τ’ ὄπισθε κόπτοντεσ δούρεσσι μετάφρενον ἠδὲ καὶ ὤμουσ εἴρερον εἰσανάγουσι, πόνον τ’ ἐχέμεν καὶ ὀιζύν· τῆσ δ’ ἐλεεινοτάτῳ ἄχεϊ φθινύθουσι παρειαί· ὣσ Ὀδυσεὺσ ἐλεεινὸν ὑπ’ ὀφρύσι δάκρυον εἶβεν. ἔνθ’ ἄλλουσ μὲν πάντασ ἐλάνθανε δάκρυα λείβων, Ἀλκίνοοσ δέ μιν οἰο͂σ ἐπεφράσατ’ ἠδ’ ἐνόησεν, ἥμενοσ ἄγχ’ αὐτοῦ, βαρὺ δὲ στενάχοντοσ ἄκουσεν. αἶψα δὲ Φαιήκεσσι φιληρέτμοισι μετηύδα·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION