Homer, Odyssey, Book 8 51:

"κέκλυτε, Φαιήκων ἡγήτορεσ ἠδὲ μέδοντεσ. ὁ ξεῖνοσ μάλα μοι δοκέει πεπνυμένοσ εἶναι. ἀλλ’ ἄγε οἱ δῶμεν ξεινήιον, ὡσ ἐπιεικέσ. δώδεκα γὰρ κατὰ δῆμον ἀριπρεπέεσ βασιλῆεσ ἀρχοὶ κραίνουσι, τρισκαιδέκατοσ δ’ ἐγὼ αὐτόσ· τῶν οἱ ἕκαστοσ φᾶροσ ἐυπλυνὲσ ἠδὲ χιτῶνα καὶ χρυσοῖο τάλαντον ἐνείκατε τιμήεντοσ. αἶψα δὲ πάντα φέρωμεν ἀολλέα, ὄφρ’ ἐνὶ χερσὶν ξεῖνοσ ἔχων ἐπὶ δόρπον ἰῄ χαίρων ἐνὶ θυμῷ. Εὐρύαλοσ δέ ἑ αὐτὸν ἀρεσσάσθω ἐπέεσσι καὶ δώρῳ, ἐπεὶ οὔ τι ἔποσ κατὰ μοῖραν ἐείπεν.