Homer, Odyssey, Book 8 3:

ὣσ εἰποῦσ’ ὤτρυνε μένοσ καὶ θυμὸν ἑκάστου. καρπαλίμωσ δ’ ἔμπληντο βροτῶν ἀγοραί τε καὶ ἕδραι ἀγρομένων· πολλοὶ δ’ ἄρ’ ἐθηήσαντο ἰδόντεσ υἱὸν Λαέρταο δαί̈φρονα· τῷ δ’ ἄρ’ Ἀθήνη θεσπεσίην κατέχευε χάριν κεφαλῇ τε καὶ ὤμοισ καί μιν μακρότερον καὶ πάσσονα θῆκεν ἰδέσθαι, ὥσ κεν Φαιήκεσσι φίλοσ πάντεσσι γένοιτο δεινόσ τ’ αἰδοῖόσ τε καὶ ἐκτελέσειεν ἀέθλουσ πολλούσ, τοὺσ Φαίηκεσ ἐπειρήσαντ’ Ὀδυσῆοσ. αὐτὰρ ἐπεί ῥ’ ἤγερθεν ὁμηγερέεσ τ’ ἐγένοντο, τοῖσιν δ’ Ἀλκίνοοσ ἀγορήσατο καὶ μετέειπε·