Homer, Odyssey, Book 6 26:

(호메로스, 오디세이아, Book 6 26:)

ξεῖνε, σὺ δ’ ὦκ’ ἐμέθεν ξυνίει ἔποσ, ὄφρα τάχιστα πομπῆσ καὶ νόστοιο τύχῃσ παρὰ πατρὸσ ἐμοῖο. δήεισ ἀγλαὸν ἄλσοσ Ἀθήνησ ἄγχι κελεύθου αἰγείρων· ἐν δὲ κρήνη νάει, ἀμφὶ δὲ λειμών· ἔνθα δὲ πατρὸσ ἐμοῦ τέμενοσ τεθαλυῖά τ’ ἀλωή, τόσσον ἀπὸ πτόλιοσ, ὅσσον τε γέγωνε βοήσασ. ἔνθα καθεζόμενοσ μεῖναι χρόνον, εἰσ ὅ κεν ἡμεῖσ ἄστυδε ἔλθωμεν καὶ ἱκώμεθα δώματα πατρόσ. αὐτὰρ ἐπὴν ἡμέασ ἔλπῃ ποτὶ δώματ’ ἀφῖχθαι, καὶ τότε Φαιήκων ἴμεν ἐσ πόλιν ἠδ’ ἐρέεσθαι δώματα πατρὸσ ἐμοῦ μεγαλήτοροσ Ἀλκινόοιο. ῥεῖα δ’ ἀρίγνωτ’ ἐστί, καὶ ἂν πάϊσ ἡγήσαιτο νήπιοσ· οὐ μὲν γάρ τι ἐοικότα τοῖσι τέτυκται δώματα Φαιήκων, οἱο͂σ δόμοσ Ἀλκινόοιο ἡρ́ωοσ. ἀλλ’ ὁπότ’ ἄν σε δόμοι κεκύθωσι καὶ αὐλή, ὦκα μάλα μεγάροιο διελθέμεν, ὄφρ’ ἂν ἵκηαι μητέρ’ ἐμήν· ἡ δ’ ἧσται ἐπ’ ἐσχάρῃ ἐν πυρὸσ αὐγῇ, ἠλάκατα στρωφῶσ’ ἁλιπόρφυρα, θαῦμα ἰδέσθαι, κίονι κεκλιμένη· δμωαὶ δέ οἱ εἱάτ’ ὄπισθεν. ἔνθα δὲ πατρὸσ ἐμοῖο θρόνοσ ποτικέκλιται αὐτῇ, τῷ ὅ γε οἰνοποτάζει ἐφήμενοσ ἀθάνατοσ ὥσ. τὸν παραμειψάμενοσ μητρὸσ περὶ γούνασι χεῖρασ βάλλειν ἡμετέρησ, ἵνα νόστιμον ἦμαρ ἴδηαι χαίρων καρπαλίμωσ, εἰ καὶ μάλα τηλόθεν ἐσσί. εἴ κέν τοι κείνη γε φίλα φρονέῃσ’ ἐνὶ θυμῷ, ἐλπωρή τοι ἔπειτα φίλουσ τ’ ἰδέειν καὶ ἱκέσθαι οἶκον ἐυκτίμενον καὶ σὴν ἐσ πατρίδα γαῖαν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION