Homer, Odyssey, Book 6 21:

(호메로스, 오디세이아, Book 6 21:)

ὣσ ἔφαθ’, αἱ δ’ ἀπάνευθεν ἴσαν, εἶπον δ’ ἄρα κούρῃ. αὐτὰρ ὁ ἐκ ποταμοῦ χρόα νίζετο δῖοσ Ὀδυσσεὺσ ἅλμην, ἥ οἱ νῶτα καὶ εὐρέασ ἄμπεχεν ὤμουσ, ἐκ κεφαλῆσ δ’ ἔσμηχεν ἁλὸσ χνόον ἀτρυγέτοιο. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πάντα λοέσσατο καὶ λίπ’ ἄλειψεν, ἀμφὶ δὲ εἵματα ἕσσαθ’ ἅ οἱ πόρε παρθένοσ ἀδμήσ, τὸν μὲν Ἀθηναίη θῆκεν Διὸσ ἐκγεγαυῖα μείζονά τ’ εἰσιδέειν καὶ πάσσονα, κὰδ δὲ κάρητοσ οὔλασ ἧκε κόμασ, ὑακινθίνῳ ἄνθει ὁμοίασ. ὡσ δ’ ὅτε τισ χρυσὸν περιχεύεται ἀργύρῳ ἀνὴρ ἴδρισ, ὃν Ἥφαιστοσ δέδαεν καὶ Παλλὰσ Ἀθήνη τέχνην παντοίην, χαρίεντα δὲ ἔργα τελείει, ὣσ ἄρα τῷ κατέχευε χάριν κεφαλῇ τε καὶ ὤμοισ. ἕζετ’ ἔπειτ’ ἀπάνευθε κιὼν ἐπὶ θῖνα θαλάσσησ, κάλλεϊ καὶ χάρισι στίλβων· θηεῖτο δὲ κούρη. δή ῥα τότ’ ἀμφιπόλοισιν ἐυπλοκάμοισι μετηύδα·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION