Homer, Odyssey, Book 6 16:

(호메로스, 오디세이아, Book 6 16:)

Δήλῳ δή ποτε τοῖον Ἀπόλλωνοσ παρὰ βωμῷ φοίνικοσ νέον ἔρνοσ ἀνερχόμενον ἐνόησα· ἦλθον γὰρ καὶ κεῖσε, πολὺσ δέ μοι ἕσπετο λαόσ, τὴν ὁδὸν ᾗ δὴ μέλλεν ἐμοὶ κακὰ κήδε’ ἔσεσθαι. ὣσ δ’ αὔτωσ καὶ κεῖνο ἰδὼν ἐτεθήπεα θυμῷ δήν, ἐπεὶ οὔ πω τοῖον ἀνήλυθεν ἐκ δόρυ γαίησ, ὡσ σέ, γύναι, ἄγαμαί τε τέθηπά τε, δείδια δ’ αἰνῶσ γούνων ἅψασθαι· χαλεπὸν δέ με πένθοσ ἱκάνει. χθιζὸσ ἐεικοστῷ φύγον ἤματι οἴνοπα πόντον· τόφρα δέ μ’ αἰεὶ κῦμ’ ἐφόρει κραιπναί τε θύελλαι νήσου ἀπ’ Ὠγυγίησ. νῦν δ’ ἐνθάδε κάββαλε δαίμων, ὄφρ’ ἔτι που καὶ τῇδε πάθω κακόν· οὐ γὰρ ὀίω παύσεσθ’, ἀλλ’ ἔτι πολλὰ θεοὶ τελέουσι πάροιθεν. ἀλλά, ἄνασσ’, ἐλέαιρε· σὲ γὰρ κακὰ πολλὰ μογήσασ ἐσ πρώτην ἱκόμην, τῶν δ’ ἄλλων οὔ τινα οἶδα ἀνθρώπων, οἳ τήνδε πόλιν καὶ γαῖαν ἔχουσιν. ἄστυ δέ μοι δεῖξον, δὸσ δὲ ῥάκοσ ἀμφιβαλέσθαι, εἴ τί που εἴλυμα σπείρων ἔχεσ ἐνθάδ’ ἰοῦσα. σοὶ δὲ θεοὶ τόσα δοῖεν ὅσα φρεσὶ σῇσι μενοινᾷσ, ἄνδρα τε καὶ οἶκον, καὶ ὁμοφροσύνην ὀπάσειαν ἐσθλήν· οὐ μὲν γὰρ τοῦ γε κρεῖσσον καὶ ἄρειον, ἢ ὅθ’ ὁμοφρονέοντε νοήμασιν οἶκον ἔχητον ἀνὴρ ἠδὲ γυνή· πόλλ’ ἄλγεα δυσμενέεσσι, χάρματα δ’ εὐμενέτῃσι, μάλιστα δέ τ’ ἔκλυον αὐτοί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION