Homer, Odyssey, Book 6 1:

(호메로스, 오디세이아, Book 6 1:)

ὣσ ὁ μὲν ἔνθα καθεῦδε πολύτλασ δῖοσ Ὀδυσσεὺσ ὕπνῳ καὶ καμάτῳ ἀρημένοσ· αὐτὰρ Ἀθήνη βῆ ῥ’ ἐσ Φαιήκων ἀνδρῶν δῆμόν τε πόλιν τε, οἳ πρὶν μέν ποτ’ ἔναιον ἐν εὐρυχόρῳ Ὑπερείῃ, ἀγχοῦ Κυκλώπων ἀνδρῶν ὑπερηνορεόντων, οἵ σφεασ σινέσκοντο, βίηφι δὲ φέρτεροι ἦσαν. ἔνθεν ἀναστήσασ ἄγε Ναυσίθοοσ θεοειδήσ, εἷσεν δὲ Σχερίῃ, ἑκὰσ ἀνδρῶν ἀλφηστάων, ἀμφὶ δὲ τεῖχοσ ἔλασσε πόλει, καὶ ἐδείματο οἴκουσ, καὶ νηοὺσ ποίησε θεῶν, καὶ ἐδάσσατ’ ἀρούρασ. ἀλλ’ ὁ μὲν ἤδη κηρὶ δαμεὶσ Αἴ̈δόσδε βεβήκει, Ἀλκίνοοσ δὲ τότ’ ἦρχε, θεῶν ἄπο μήδεα εἰδώσ. τοῦ μὲν ἔβη πρὸσ δῶμα θεά, γλαυκῶπισ Ἀθήνη, νόστον Ὀδυσσῆι μεγαλήτορι μητιόωσα. βῆ δ’ ἴμεν ἐσ θάλαμον πολυδαίδαλον, ᾧ ἔνι κούρη κοιμᾶτ’ ἀθανάτῃσι φυὴν καὶ εἶδοσ ὁμοίη, Ναυσικάα, θυγάτηρ μεγαλήτοροσ Ἀλκινόοιο, πὰρ δὲ δύ’ ἀμφίπολοι, Χαρίτων ἄπο κάλλοσ ἔχουσαι, σταθμοῖιν ἑκάτερθε· θύραι δ’ ἐπέκειντο φαειναί. ἡ δ’ ἀνέμου ὡσ πνοιὴ ἐπέσσυτο δέμνια κούρησ, στῆ δ’ ἄρ’ ὑπὲρ κεφαλῆσ, καί μιν πρὸσ μῦθον ἐείπεν, εἰδομένη κούρῃ ναυσικλειτοῖο Δύμαντοσ, ἥ οἱ ὁμηλικίη μὲν ἐήν, κεχάριστο δὲ θυμῷ. τῇ μιν ἐεισαμένη προσέφη γλαυκῶπισ Ἀθήνη·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION