Homer, Odyssey, Book 5 48:

(호메로스, 오디세이아, Book 5 48:)

ὣσ φάθ’, ὁ δ’ αὐτίκα παῦσεν ἑὸν ῥόον, ἔσχε δὲ κῦμα, πρόσθε δέ οἱ ποίησε γαλήνην, τὸν δ’ ἐσάωσεν ἐσ ποταμοῦ προχοάσ. ὁ δ’ ἄρ’ ἄμφω γούνατ’ ἔκαμψε χεῖράσ τε στιβαράσ. ἁλὶ γὰρ δέδμητο φίλον κῆρ. ᾤδεε δὲ χρόα πάντα, θάλασσα δὲ κήκιε πολλὴ ἂν στόμα τε ῥῖνάσ θ’· ὁ δ’ ἄρ’ ἄπνευστοσ καὶ ἄναυδοσ κεῖτ’ ὀλιγηπελέων, κάματοσ δέ μιν αἰνὸσ ἵκανεν. ἀλλ’ ὅτε δή ῥ’ ἄμπνυτο καὶ ἐσ φρένα θυμὸσ ἀγέρθη, καὶ τότε δὴ κρήδεμνον ἀπὸ ἑό λῦσε θεοῖο. καὶ τὸ μὲν ἐσ ποταμὸν ἁλιμυρήεντα μεθῆκεν, ἂψ δ’ ἔφερεν μέγα κῦμα κατὰ ῥόον, αἶψα δ’ ἄρ’ Ἰνὼ δέξατο χερσὶ φίλῃσιν· ὁ δ’ ἐκ ποταμοῖο λιασθεὶσ σχοίνῳ ὑπεκλίνθη, κύσε δὲ ζείδωρον ἄρουραν. ὀχθήσασ δ’ ἄρα εἶπε πρὸσ ὃν μεγαλήτορα θυμόν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION