Homer, Odyssey, Book 5 7:

(호메로스, 오디세이아, Book 5 7:)

"τίπτε μοι, Ἑρμεία χρυσόρραπι, εἰλήλουθασ αἰδοῖόσ τε φίλοσ τε; πάροσ γε μὲν οὔ τι θαμίζεισ. αὔδα ὅ τι φρονέεισ· τελέσαι δέ με θυμὸσ ἄνωγεν, εἰ δύναμαι τελέσαι γε καὶ εἰ τετελεσμένον ἐστίν. ἀλλ’ ἕπεο προτέρω, ἵνα τοι πὰρ ξείνια θείω.