Homer, Odyssey, Book 4 71:

τὸν δ’ αὖτ’ Ἀντίνοοσ προσέφη Εὐπείθεοσ υἱόσ· "νημερτέσ μοι ἔνισπε, πότ’ ᾤχετο καὶ τίνεσ αὐτῷ κοῦροι ἕποντ’; Ἰθάκησ ἐξαίρετοι, ἦ ἑοὶ αὐτοῦ θῆτέσ τε δμῶέσ τε; δύναιτό κε καὶ τὸ τελέσσαι. καί μοι τοῦτ’ ἀγόρευσον ἐτήτυμον, ὄφρ’ ἐὺ εἰδῶ, ἤ σε βίῃ ἀέκοντοσ ἀπηύρα νῆα μέλαιναν, ἠε͂ ἑκών οἱ δῶκασ, ἐπεὶ προσπτύξατο μύθῳ.