Homer, Odyssey, Book 4 56:

(호메로스, 오디세이아, Book 4 56:)

"σὸσ δέ που ἔκφυγε κῆρασ ἀδελφεὸσ ἠδ’ ὑπάλυξεν ἐν νηυσὶ γλαφυρῇσι· σάωσε δὲ πότνια Ἥρη. ἀλλ’ ὅτε δὴ τάχ’ ἔμελλε Μαλειάων ὄροσ αἰπὺ ἵξεσθαι, τότε δή μιν ἀναρπάξασα θύελλα πόντον ἐπ’ ἰχθυόεντα φέρεν βαρέα στενάχοντα, ἀγροῦ ἐπ’ ἐσχατιήν, ὅθι δώματα ναῖε Θυέστησ τὸ πρίν, ἀτὰρ τότ’ ἔναιε Θυεστιάδησ Αἴγισθοσ. ἀλλ’ ὅτε δὴ καὶ κεῖθεν ἐφαίνετο νόστοσ ἀπήμων, ἂψ δὲ θεοὶ οὖρον στρέψαν, καὶ οἴκαδ’ ἵκοντο, ἦ τοι ὁ μὲν χαίρων ἐπεβήσετο πατρίδοσ αἰήσ καὶ κύνει ἁπτόμενοσ ἣν πατρίδα· πολλὰ δ’ ἀπ’ αὐτοῦ δάκρυα θερμὰ χέοντ’, ἐπεὶ ἀσπασίωσ ἴδε γαῖαν. τὸν δ’ ἄρ’ ἀπὸ σκοπιῆσ εἶδε σκοπόσ, ὅν ῥα καθεῖσεν Αἴγισθοσ δολόμητισ ἄγων, ὑπὸ δ’ ἔσχετο μισθὸν χρυσοῦ δοιὰ τάλαντα· φύλασσε δ’ ὅ γ’ εἰσ ἐνιαυτόν, μή ἑ λάθοι παριών, μνήσαιτο δὲ θούριδοσ ἀλκῆσ. βῆ δ’ ἴμεν ἀγγελέων πρὸσ δώματα ποιμένι λαῶν. αὐτίκα δ’ Αἴγισθοσ δολίην ἐφράσσατο τέχνην· κρινάμενοσ κατὰ δῆμον ἐείκοσι φῶτασ ἀρίστουσ εἷσε λόχον, ἑτέρωθι δ’ ἀνώγει δαῖτα πένεσθαι. αὐτὰρ ὁ βῆ καλέων Ἀγαμέμνονα, ποιμένα λαῶν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν, ἀεικέα μερμηρίζων. τὸν δ’ οὐκ εἰδότ’ ὄλεθρον ἀνήγαγε καὶ κατέπεφνεν δειπνίσσασ, ὥσ τίσ τε κατέκτανε βοῦν ἐπὶ φάτνῃ. οὐδέ τισ Ἀτρεί̈δεω ἑτάρων λίπεθ’ οἵ οἱ ἕποντο, οὐδέ τισ Αἰγίσθου, ἀλλ’ ἔκταθεν ἐν μεγάροισιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION