Homer, Odyssey, Book 4 46:

(호메로스, 오디세이아, Book 4 46:)

"τόφρα δ’ ἄρ’ ἥ γ’ ὑποδῦσα θαλάσσησ εὐρέα κόλπον τέσσαρα φωκάων ἐκ πόντου δέρματ’ ἔνεικε· πάντα δ’ ἔσαν νεόδαρτα· δόλον δ’ ἐπεμήδετο πατρί. εὐνὰσ δ’ ἐν ψαμάθοισι διαγλάψασ’ ἁλίῃσιν ἧστο μένουσ’· ἡμεῖσ δὲ μάλα σχεδὸν ἤλθομεν αὐτῆσ· ἑξείησ δ’ εὔνησε, βάλεν δ’ ἐπὶ δέρμα ἑκάστῳ. ἔνθα κεν αἰνότατοσ λόχοσ ἔπλετο· τεῖρε γὰρ αἰνῶσ φωκάων ἁλιοτρεφέων ὀλοώτατοσ ὀδμή· τίσ γάρ κ’ εἰναλίῳ παρὰ κήτεϊ κοιμηθείη; ἀλλ’ αὐτὴ ἐσάωσε καὶ ἐφράσατο μέγ’ ὄνειαρ· ἀμβροσίην ὑπὸ ῥῖνα ἑκάστῳ θῆκε φέρουσα ἡδὺ μάλα πνείουσαν, ὄλεσσε δὲ κήτεοσ ὀδμήν. πᾶσαν δ’ ἠοίην μένομεν τετληότι θυμῷ· φῶκαι δ’ ἐξ ἁλὸσ ἦλθον ἀολλέεσ. αἱ μὲν ἔπειτα ἑξῆσ εὐνάζοντο παρὰ ῥηγμῖνι θαλάσσησ· ἔνδιοσ δ’ ὁ γέρων ἦλθ’ ἐξ ἁλόσ, εὑρ͂ε δὲ φώκασ ζατρεφέασ, πάσασ δ’ ἄρ’ ἐπῴχετο, λέκτο δ’ ἀριθμόν· ἐν δ’ ἡμέασ πρώτουσ λέγε κήτεσιν, οὐδέ τι θυμῷ ὠί̈σθη δόλον εἶναι· ἔπειτα δὲ λέκτο καὶ αὐτόσ. ἡμεῖσ δὲ ἰάχοντεσ ἐπεσσύμεθ’, ἀμφὶ δὲ χεῖρασ βάλλομεν· οὐδ’ ὁ γέρων δολίησ ἐπελήθετο τέχνησ, ἀλλ’ ἦ τοι πρώτιστα λέων γένετ’ ἠυγένειοσ, αὐτὰρ ἔπειτα δράκων καὶ πάρδαλισ ἠδὲ μέγασ σῦσ· γίγνετο δ’ ὑγρὸν ὕδωρ καὶ δένδρεον ὑψιπέτηλον· ἡμεῖσ δ’ ἀστεμφέωσ ἔχομεν τετληότι θυμῷ. ἀλλ’ ὅτε δή ῥ’ ἀνίαζ’ ὁ γέρων ὀλοφώια εἰδώσ, καὶ τότε δή μ’ ἐπέεσσιν ἀνειρόμενοσ προσέειπε·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION