Homer, Odyssey, Book 4 12:

(호메로스, 오디세이아, Book 4 12:)

ἀλλ’ ἔμπησ πάντασ μὲν ὀδυρόμενοσ καὶ ἀχεύων πολλάκισ ἐν μεγάροισι καθήμενοσ ἡμετέροισιν ἄλλοτε μέν τε γόῳ φρένα τέρπομαι, ἄλλοτε δ’ αὖτε παύομαι· αἰψηρὸσ δὲ κόροσ κρυεροῖο γόοιο. τῶν πάντων οὐ τόσσον ὀδύρομαι, ἀχνύμενόσ περ, ὡσ ἑνόσ, ὅσ τέ μοι ὕπνον ἀπεχθαίρει καὶ ἐδωδὴν μνωομένῳ, ἐπεὶ οὔ τισ Ἀχαιῶν τόσσ’ ἐμόγησεν, ὅσσ’ Ὀδυσεὺσ ἐμόγησε καὶ ἤρατο. τῷ δ’ ἄρ’ ἔμελλεν αὐτῷ κήδε’ ἔσεσθαι, ἐμοὶ δ’ ἄχοσ αἰὲν ἄλαστον κείνου, ὅπωσ δὴ δηρὸν ἀποίχεται, οὐδέ τι ἴδμεν, ζώει ὅ γ’ ἦ τέθνηκεν. ὀδύρονταί νύ που αὐτὸν Λαέρτησ θ’ ὁ γέρων καὶ ἐχέφρων Πηνελόπεια Τηλέμαχόσ θ’, ὃν ἔλειπε νέον γεγαῶτ’ ἐνὶ οἴκῳ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION