Homer, Odyssey, Book 2 37:

(호메로스, 오디세이아, Book 2 37:)

ὣσ φάτο, κώκυσεν δὲ φίλη τροφὸσ Εὐρύκλεια, καί ῥ’ ὀλοφυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· "τίπτε δέ τοι, φίλε τέκνον, ἐνὶ φρεσὶ τοῦτο νόημα ἔπλετο; πῇ δ’ ἐθέλεισ ἰέναι πολλὴν ἐπὶ γαῖαν μοῦνοσ ἐὼν ἀγαπητόσ; ὁ δ’ ὤλετο τηλόθι πάτρησ διογενὴσ Ὀδυσεὺσ ἀλλογνώτῳ ἐνὶ δήμῳ. οἱ δέ τοι αὐτίκ’ ἰόντι κακὰ φράσσονται ὀπίσσω, ὥσ κε δόλῳ φθίῃσ, τάδε δ’ αὐτοὶ πάντα δάσονται. ἀλλὰ μέν’ αὖθ’ ἐπὶ σοῖσι καθήμενοσ· οὐδέ τί σε χρὴ πόντον ἐπ’ ἀτρύγετον κακὰ πάσχειν οὐδ’ ἀλάλησθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION