Homer, Odyssey, Book 2 10:

(호메로스, 오디세이아, Book 2 10:)

"ὣσ ἔφαθ’, ἡμῖν δ’ αὖτ’ ἐπεπείθετο θυμὸσ ἀγήνωρ. ἔνθα καὶ ἠματίη μὲν ὑφαίνεσκεν μέγαν ἱστόν, νύκτασ δ’ ἀλλύεσκεν, ἐπεὶ δαί̈δασ παραθεῖτο. ὣσ τρίετεσ μὲν ἔληθε δόλῳ καὶ ἔπειθεν Ἀχαιούσ· ἀλλ’ ὅτε τέτρατον ἦλθεν ἔτοσ καὶ ἐπήλυθον ὡρ͂αι, καὶ τότε δή τισ ἐείπε γυναικῶν, ἣ σάφα ᾔδη, καὶ τήν γ’ ἀλλύουσαν ἐφεύρομεν ἀγλαὸν ἱστόν. ὣσ τὸ μὲν ἐξετέλεσσε καὶ οὐκ ἐθέλουσ’ ὑπ’ ἀνάγκησ· σοὶ δ’ ὧδε μνηστῆρεσ ὑποκρίνονται, ἵν’ εἰδῇσ αὐτὸσ σῷ θυμῷ, εἰδῶσι δὲ πάντεσ Ἀχαιοί· μητέρα σὴν ἀπόπεμψον, ἄνωχθι δέ μιν γαμέεσθαι τῷ ὅτεῴ τε πατὴρ κέλεται καὶ ἁνδάνει αὐτῇ. εἰ δ’ ἔτ’ ἀνιήσει γε πολὺν χρόνον υἱᾶσ Ἀχαιῶν, τὰ φρονέουσ’ ἀνὰ θυμόν, ὅ οἱ πέρι δῶκεν Ἀθήνη ἔργα τ’ ἐπίστασθαι περικαλλέα καὶ φρένασ ἐσθλὰσ κέρδεά θ’, οἷ’ οὔ πώ τιν’ ἀκούομεν οὐδὲ παλαιῶν, τάων αἳ πάροσ ἦσαν ἐυπλοκαμῖδεσ Ἀχαιαί, Τυρώ τ’ Ἀλκμήνη τε ἐυστέφανόσ τε Μυκήνη· τάων οὔ τισ ὁμοῖα νοήματα Πηνελοπείῃ ᾔδη· ἀτὰρ μὲν τοῦτό γ’ ἐναίσιμον οὐκ ἐνόησε. τόφρα γὰρ οὖν βίοτόν τε τεὸν καὶ κτήματ’ ἔδονται, ὄφρα κε κείνη τοῦτον ἔχῃ νόον, ὅν τινά οἱ νῦν ἐν στήθεσσι τιθεῖσι θεοί. μέγα μὲν κλέοσ αὐτῇ ποιεῖτ’, αὐτὰρ σοί γε ποθὴν πολέοσ βιότοιο. ἡμεῖσ δ’ οὔτ’ ἐπὶ ἔργα πάροσ γ’ ἴμεν οὔτε πῃ ἄλλῃ, πρίν γ’ αὐτὴν γήμασθαι Ἀχαιῶν ᾧ κ’ ἐθέλῃσι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION