Homer, Odyssey, Book 2 1:

(호메로스, 오디세이아, Book 2 1:)

ἦμοσ δ’ ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλοσ Ηὤσ, ὤρνυτ’ ἄρ’ ἐξ εὐνῆφιν Ὀδυσσῆοσ φίλοσ υἱὸσ εἵματα ἑσσάμενοσ, περὶ δὲ ξίφοσ ὀξὺ θέτ’ ὤμῳ, ποσσὶ δ’ ὑπὸ λιπαροῖσιν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα, βῆ δ’ ἴμεν ἐκ θαλάμοιο θεῷ ἐναλίγκιοσ ἄντην. αἶψα δὲ κηρύκεσσι λιγυφθόγγοισι κέλευσε κηρύσσειν ἀγορήνδε κάρη κομόωντασ Ἀχαιούσ. οἱ μὲν ἐκήρυσσον, τοὶ δ’ ἠγείροντο μάλ’ ὦκα. αὐτὰρ ἐπεί ῥ’ ἤγερθεν ὁμηγερέεσ τ’ ἐγένοντο, βῆ ῥ’ ἴμεν εἰσ ἀγορήν, παλάμῃ δ’ ἔχε χάλκεον ἔγχοσ, οὐκ οἰο͂σ, ἅμα τῷ γε δύω κύνεσ ἀργοὶ ἕποντο. θεσπεσίην δ’ ἄρα τῷ γε χάριν κατέχευεν Ἀθήνη. τὸν δ’ ἄρα πάντεσ λαοὶ ἐπερχόμενον θηεῦντο· ἕζετο δ’ ἐν πατρὸσ θώκῳ, εἶξαν δὲ γέροντεσ. τοῖσι δ’ ἔπειθ’ ἡρ́ωσ Αἰγύπτιοσ ἦρχ’ ἀγορεύειν, ὃσ δὴ γήραϊ κυφὸσ ἐήν καὶ μυρία ᾔδη. καὶ γὰρ τοῦ φίλοσ υἱὸσ ἅμ’ ἀντιθέῳ Ὀδυσῆι Ἴλιον εἰσ ἐύπωλον ἔβη κοίλῃσ ἐνὶ νηυσίν, Ἄντιφοσ αἰχμητήσ· τὸν δ’ ἄγριοσ ἔκτανε Κύκλωψ ἐν σπῆι γλαφυρῷ, πύματον δ’ ὡπλίσσατο δόρπον. τρεῖσ δέ οἱ ἄλλοι ἔσαν, καὶ ὁ μὲν μνηστῆρσιν ὁμίλει, Εὐρύνομοσ, δύο δ’ αἰὲν ἔχον πατρώια ἔργα. ἀλλ’ οὐδ’ ὣσ τοῦ λήθετ’ ὀδυρόμενοσ καὶ ἀχεύων. τοῦ ὅ γε δάκρυ χέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπε·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION