헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́04́24́

(에픽테토스, Works, book 2, Πρόσ τινα τῶν οὐκ ἠξιωμένων ὑπ’[ερ] αὐτοῦ.)

Εἰπόντοσ αὐτῷ τινοσ ὅτι Πολλάκισ ἐπιθυμῶν σου ἀκοῦσαι ἦλθον πρὸσ σὲ καὶ οὐδέποτέ μοι ἀπεκρίνω· εἰ δυνατόν, παρακαλῶ σε εἰπεῖν τί μοι, Δοκεῖ σοι, ἔφη, καθάπερ ἄλλου τινὸσ εἶναι τέχνη οὕτωσ δὲ καὶ τοῦ λέγειν, ἣν ὁ μὲν ἔχων ἐμπείρωσ ἐρεῖ, ὁ δὲ μὴ ἔχων ἀπείρωσ;

‐ Δοκεῖ.

‐ Οὐκοῦν ὁ μὲν διὰ τοῦ λέγειν αὐτόσ τε ὠφελούμενοσ καὶ ἄλλουσ οἱο͂́σ τε ὢν ὠφελεῖν οὗτοσ ἐμπείρωσ ἂν λέγοι, ὁ δὲ βλαπτόμενοσ μᾶλλον καὶ βλάπτων οὗτοσ ἄπειροσ ἂν εἰή τῆσ τέχνησ ταύτησ τῆσ τοῦ λέγειν; εὑρ́οισ ἂν τοὺσ μὲν βλαπτομένουσ τοὺσ δ’ ὠφελουμένουσ. οἱ δ’ ἀκούοντεσ πάντεσ ὠφελοῦνται ἀφ’ ὧν ἀκούουσιν ἢ καὶ τούτων εὑρ́οισ ἂν τοὺσ μὲν ὠφελουμένουσ τοὺσ δὲ βλαπτομένουσ;

‐ Καὶ τούτων, ἔφη. ‐ Οὐκοῦν καὶ ἐνταῦθα ὅσοι μὲν ἐμπείρωσ ἀκούουσιν ὠφελοῦνται, ὅσοι δ’ ἀπείρωσ βλάπτονται; ‐ Ὡμολόγει.

‐ Ἔστιν ἄρα τισ ἐμπειρία καθάπερ τοῦ λέγειν οὕτωσ καὶ τοῦ ἀκούειν; ‐ Εοἴκεν. ‐ Εἰ δὲ βούλει, καὶ οὕτωσ σκέψαι αὐτό.

τὸ μουσικῶσ ἅψασθαι τίνοσ σοι δοκεῖ; ‐ Μουσικοῦ. ‐ Τί δέ; τὸν ἀνδριάντα ὡσ δεῖ κατασκευάσαι τίνοσ σοι φαίνεται;

‐ Ἀνδριαντοποιοῦ. ‐ Τὸ ἰδεῖν ἐμπείρωσ οὐδεμιᾶσ σοι προσδεῖσθαι φαίνεται τέχνησ; ‐ Προσδεῖται καὶ τοῦτο. ‐ Οὐκοῦν εἰ καὶ τὸ λέγειν ὡσ δεῖ τοῦ ἐμπείρου ἐστίν, ὁρᾷσ ὅτι καὶ τὸ ἀκούειν ὠφελίμωσ τοῦ ἐμπείρου ἐστίν;

καὶ τὸ μὲν τελείωσ καὶ ὠφελίμωσ, εἰ βούλει, πρὸσ τὸ παρὸν ἀφῶμεν, ἐπεὶ καὶ μακράν ἐσμεν ἀμφότεροι παντὸσ τοῦ τοιούτου·

ἐκεῖνο δὲ πᾶσ ἄν τισ ὁμολογῆσαί μοι δοκεῖ, ὅτι ποσῆσ γέ τινοσ τριβῆσ περὶ τὸ ἀκούειν προσδεῖται ὁ τῶν φιλοσόφων ἀκουσόμενοσ.

ἢ γὰρ οὔ; Περὶ τίνοσ οὖν λέγω πρὸσ σέ; δεῖξόν μοι.

περὶ τίνοσ ἀκοῦσαι δύνασαι; περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν; τίνοσ; ἆρά γε ἵππου; ‐ Οὔ. ‐ Ἀλλὰ βοόσ; ‐ Οὔ. ‐ Τί οὖν; ἀνθρώπου;

‐ Ναί. ‐ Οἴδαμεν οὖν, τί ἐστιν ἄνθρωποσ, τίσ ἡ φύσισ αὐτοῦ, τίσ ἡ ἔννοια; ἔχομεν καὶ κατὰ ποσὸν περὶ τοῦτο τὰ ὦτα τετρημένα; ἀλλὰ φύσισ τί ἐστιν ἐννοεῖσ ἢ δύνασαι καὶ κατὰ ποσὸν ἀκολουθῆσαί μοι λέγοντι; ἀλλ’ ἀποδείξει χρήσομαι πρὸσ σέ;

πῶσ; παρακολουθεῖσ γὰρ αὐτῷ τούτῳ, τί ἐστιν ἀπόδειξισ ἢ πῶσ τι ἀποδείκνυται ἢ διὰ τίνων; ἢ τίνα ὅμοια μὲν ἀποδείξει ἐστίν, ἀπόδειξισ δ’ οὐκ ἔστιν; τί γάρ ἐστιν ἀληθὲσ οἶδασ ἢ τί ἐστι ψεῦδοσ;

τί τίνι ἀκολουθεῖ, τί τίνι μάχεται ἢ ἀνομολογούμενόν ἐστιν ἢ ἀσύμφωνον; ἀλλὰ κινῶ σε πρὸσ φιλοσοφίαν;

πῶσ παραδεικνύω σοι τὴν μάχην τῶν πολλῶν ἀνθρώπων, καθ’ ἣν διαφέρονται περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν καὶ συμφερόντων καὶ ἀσυμφόρων, αὐτὸ τοῦτο τί ἐστι μάχη οὐκ εἰδότι; δεῖξον οὖν μοι, τί περανῶ διαλεγόμενόσ σοι. κίνησόν μοι προθυμίαν. ὡσ ἡ κατάλληλοσ πόα τῷ προβάτῳ φανεῖσα προθυμίαν αὐτῷ κινεῖ πρὸσ τὸ φαγεῖν, ἂν δὲ λίθον ἢ ἄρτον παραθῇσ, οὐ κινηθήσεται, οὕτωσ εἰσί τινεσ ἡμῖν φυσικαὶ προθυμίαι καὶ πρὸσ τὸ λέγειν, ὅταν ὁ ἀκουσόμενοσ φανῇ τισ, ὅταν αὐτὸσ ἐρεθίσῃ.

ἂν δ’ ὡσ λίθοσ ἢ χόρτοσ ᾖ παρακείμενοσ, πῶσ δύναται ἀνθρώπῳ ὄρεξιν κινῆσαι; ἡ ἄμπελοσ μή τι λέγει τῷ γεωργῷ "ἐπιμελοῦ μου";

ἀλλ’ αὐτὴ δι’ αὑτῆσ ἐμφαίνουσα, ὅτι ἐπιμεληθέντι λυσιτελήσει αὐτῷ, ἐκκαλεῖται πρὸσ τὴν ἐπιμέλειαν. τὰ παιδία τὰ πιθανὰ καὶ δριμέα τίνα οὐκ ἐκκαλεῖται πρὸσ τὸ συμπαίζειν αὐτοῖσ καὶ συνέρπειν καὶ πρὸσ τὸ συμψελλίζειν;

ὄνῳ δὲ τίσ προθυμεῖται συμπαίζειν ἢ συνογκᾶσθαι; καὶ γὰρ εἰ μικρόν, ὅμωσ ὀνάριόν ἐστιν. Τί οὖν μοι οὐδὲν λέγεισ; ‐ Ἐκεῖνο μόνον ἔχω σοι εἰπεῖν, ὅτι ὁ ἀγνοῶν, τίσ ἐστι καὶ ἐπὶ τί γέγονεν καὶ ἐν τίνι τούτῳ τῷ κόσμῳ καὶ μετὰ τίνων κοινωνῶν καὶ τίνα τὰ ἀγαθά ἐστι καὶ τὰ κακὰ καὶ τὰ καλὰ καὶ τὰ αἰσχρά, καὶ μήτε λόγῳ παρακολουθῶν μήτ’ ἀποδείξει, μήτε τί ἐστιν ἀληθὲσ ἢ τί ψεῦδοσ, μήτε διακρῖναι ταῦτα δυνάμενοσ οὔτ’ ὀρέξεται κατὰ φύσιν οὔτ’ ἐκκλινεῖ οὔθ’ ὁρμήσει οὔτ’ ἐπιβαλεῖται, οὐ συγκαταθήσεται, οὐκ ἀνανεύσει, οὐκ ἐφέξει, τὸ σύνολον.

κωφ[λ]ὸσ καὶ τυφλὸσ περιελεύσεται δοκῶν μέν τισ εἶναι, ὢν δ’ οὐδείσ. νῦν γὰρ πρῶτον τοῦθ’ οὕτωσ ἔχει;

οὐχὶ ἐξ οὗ γένοσ ἀνθρώπων ἐστίν, ἐξ ἐκείνου πάντα τὰ ἁμαρτήματα καὶ τὰ ἀτυχήματα παρὰ ταύτην τὴν ἄγνοιαν γεγένηται; Ἀγαμέμνων καὶ Ἀχιλλεὺσ διὰ τί ἀλλήλοισ διεφέροντο;

οὐχὶ διὰ τὸ μὴ εἰδέναι, τίνα ἐστὶ συμφέροντα καὶ ἀσύμφορα; οὐχὶ ὁ μὲν λέγει, ὅτι συμφέρει ἀποδοῦναι τῷ πατρὶ τὴν Χρυσηίδα, ὁ δὲ λέγει, ὅτι οὐ συμφέρει; οὐχὶ ὁ μὲν λέγει, ὅτι δεῖ αὐτὸν λαβεῖν τὸ ἄλλου γέρασ, ὁ δέ, ὅτι οὐ δεῖ; οὐχὶ διὰ ταῦτα ἐπελάθοντο καὶ τίνεσ ἦσαν καὶ ἐπὶ τί ἐληλύθεσαν; ἐά, ἄνθρωπε, ἐπὶ τί ἐλήλυθασ;

ἐρωμένασ κτησόμενοσ ἢ πολεμήσων; "πολεμήσων. " τίσι; τοῖσ Τρωσὶν ἢ τοῖσ Ἕλλησιν; "τοῖσ Τρωσίν. " ἀφεὶσ οὖν τὸν Ἕκτορα ἐπὶ τὸν βασιλέα τὸν σαυτοῦ σπᾷσ τὸ ξίφοσ; σὺ δ’, ὦ βέλτιστε, ἀφεὶσ τὰ τοῦ βασιλέωσ ἔργα, ᾧ λαοί τ’ ἐπιτετράφαται καὶ τόσσα μέμηλεν, περὶ κορασιδίου διαπυκτεύεισ τῷ πολεμικωτάτῳ τῶν συμμάχων, ὃν δεῖ παντὶ τρόπῳ περιέπειν καὶ φυλάττειν;

καὶ χείρων γίνῃ κομψοῦ ἀρχιερέωσ, ὃσ τοὺσ καλοὺσ μονομάχουσ διὰ πάσησ ἐπιμελείασ ἔχει; ὁρᾷσ, οἱᾶ ποιεῖ ἄγνοια περὶ τῶν συμφερόντων; 3Ἀλλὰ κἀγὼ πλούσιόσ εἰμι.

" μή τι οὖν τοῦ Ἀγαμέμνονοσ πλουσιώτεροσ; "ἀλλὰ καὶ καλόσ εἰμι. " μή τι οὖν τοῦ Ἀχιλλέωσ καλλίων; "ἀλλὰ καὶ κόμιον κομψὸν ἔχω. " ὁ δ’ Ἀχιλλεὺσ οὐ κάλλιον καὶ ξανθόν; καὶ οὐκ ἐκτένιζεν αὐτὸ κομψῶσ οὐδ’ ἔπλασσεν. "ἀλλὰ καὶ ἰσχυρόσ εἰμι.

" μή τι οὖν δύνασαι λίθον ἆραι ἡλίκον ὁ Ἕκτωρ ἢ ὁ Αἰάσ; "ἀλλὰ καὶ εὐγενήσ. " μή τι ἐκ θεᾶσ μητρόσ, μή τι πατρὸσ ἐγγόνου Διόσ; τί οὖν ἐκεῖνον ὠφελεῖ ταῦτα, ὅταν καθήμενοσ κλαίῃ διὰ τὸ κορασίδιον; "ἀλλὰ ῥήτωρ εἰμί. " ἐκεῖνοσ δ’ οὐκ ἦν;

οὐ βλέπεισ πῶσ κέχρηται τοῖσ δεινοτάτοισ τῶν Ἑλλήνων περὶ λόγουσ Ὀδυσσεῖ καὶ Φοίνικι, πῶσ αὐτοὺσ ἀστόμουσ πεποίηκε; Ταῦτά σοι μόνα ἔχω εἰπεῖν καὶ οὐδὲ ταῦτα προθύμωσ.

‐ Διὰ τί;

‐ Ὅτι με οὐκ ἠρέθισασ. εἰσ τί γὰρ ἀπιδὼν ἐρεθισθῶ ὡσ οἱ ἱππικοὶ περὶ τοὺσ ἵππουσ τοὺσ εὐφυεῖσ; εἰσ τὸ σωμάτιον; αἰσχρῶσ αὐτὸ πλάσσεισ. εἰσ τὴν ἐσθῆτα; καὶ ταύτην τρυφερὰν ἔχεισ. εἰσ σχῆμα, εἰσ βλέμμα; εἰσ οὐδέν.

ὅταν ἀκοῦσαι θέλῃσ φιλοσόφου, μὴ λέγε αὐτῷ ὅτι "οὐδέν μοι λέγεισ; , ἀλλὰ μόνον δείκνυε σαυτὸν τοῦ ἀκούειν καὶ ὄψει, πῶσ κινήσεισ τὸν λέγοντα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Epictetus, Works, book 2, Πρόσ τινα τῶν οὐκ ἠξιωμένων ὑπ’[ερ] αὐτοῦ.

(에픽테토스, Works, book 2, Πρόσ τινα τῶν οὐκ ἠξιωμένων ὑπ’[ερ] αὐτοῦ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION