Epictetus, Works, book 2, Περὶ φιλίασ. 11:

βάλε κορασίδιον κομψὸν καὶ αὐτὸ ὁ γέρων φίλει κἀκεῖνοσ ὁ νέοσ· ἂν δέ, δοξάριον. ἂν δὲ κινδυνεῦσαι δέῃ, ἐρεῖσ τὰσ φωνὰσ τὰσ τοῦ Ἀδμήτου πατρόσ· [χαίρεισ ὁρῶν φῶσ, πατέρα δ’ οὐ χαίρειν δοκεῖσ; ] θέλεισ βλέπειν φῶσ, πατέρα δ’ οὐ θέλειν δοκεῖσ; οἰεί ὅτι ἐκεῖνοσ οὐκ ἐφίλει τὸ ἴδιον παιδίον, ὅτε μικρὸν ἦν, οὐδὲ πυρέσσοντοσ αὐτοῦ ἠγωνία οὐδ’ ἔλεγεν πολλάκισ ὅτι "ὤφελον ἐγὼ μᾶλλον ἐπύρεσσον";