Epictetus, Works, book 2, Πῶσ ἐφαρμοστέον τὰσ προλήψεισ τοῖσ ἐπὶ μέρουσ. 31:

εἶθ’, ὅταν τοιοῦτον ἐκπονήσῃ καὶ καταθλήσῃ τὸν τόπον, πάλιν ἐλθών μοι εἰπάτω "ἐγὼ θέλω μὲν καὶ ἀπαθὴσ εἶναι καὶ ἀτάραχοσ, θέλω δ’ ὡσ εὐσεβὴσ καὶ φιλόσοφοσ καὶ ἐπιμελὴσ εἰδέναι τί μοι πρὸσ θεούσ ἐστι καθῆκον, τί πρὸσ γονεῖσ, τί πρὸσ ἀδελφούσ, τί πρὸσ τὴν πατρίδα, τί πρὸσ ξένουσ" 3. ἔρχου καὶ ἐπὶ τὸν δεύτερον τόπον·