Epictetus, Works, book 2, Ὅτι οὐ μελετῶμεν χρῆσθαι τοῖσ περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν δόγμασιν. 42:

ὁμογνωμονῶ σοι, [ἰ]σόσ εἰμι· οὐδὲν παραιτοῦμαι τῶν σοὶ δοκούντων· ὅπου θέλεισ, ἄγε· ἣν θέλεισ ἐσθῆτα περίθεσ. ἄρχειν με θέλεισ, ἰδιωτεύειν, μένειν, φεύγειν, πένεσθαι, πλουτεῖν; ἐγώ σοι ὑπὲρ ἁπάντων τούτων πρὸσ τοὺσ ἀνθρώπουσ ἀπολογήσομαι· δείξω τὴν ἑκάστου φύσιν οἱά ἐστίν.