Epictetus, Works, book 2, Ὅτι οὐ μελετῶμεν χρῆσθαι τοῖσ περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν δόγμασιν. 31:

" καὶ τοῦτο πάλιν ἔσται σοι σύνηθεσ. εἶτ’ ἂν μὲν τοιούτῳ προσπάθῃσ, καὶ τοῦτο πάλιν κλαῖε καὶ ζήτει στίχον ὅμοιον τῷ Εὐριπίδου ποιῆσαι θερμάσ τε τὰσ Νέρωνοσ Μάρκιόν θ’ ὕδωρ. ἴδε πῶσ τραγῳδία γίνεται, ὅταν εἰσ μωροὺσ ἀνθρώπουσ πράγματα τὰ τυγχάνοντ’ ἐμπέσῃ. " 3Πότε οὖν Ἀθήνασ πάλιν ὄψομαι καὶ τὴν ἀκρόπολιν;