헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́04́08́

(에픽테토스, Works, book 2, Τίσ οὐσία τοῦ ἀγαθοῦ.)

Ὁ θεὸσ ὠφέλιμοσ· ἀλλὰ καὶ τἀγαθὸν ὠφέλιμον. εἰκὸσ οὖν, ὅπου ἡ οὐσία τοῦ θεοῦ, ἐκεῖ εἶναι καὶ τὴν τοῦ ἀγαθοῦ. τίσ οὖν οὐσία θεοῦ;

σάρξ; μὴ γένοιτο. ἀγρόσ; μὴ γένοιτο. φήμη; μὴ γένοιτο. νοῦσ, ἐπιστήμη, λόγοσ ὀρθόσ. ἐνταῦθα τοίνυν ἁπλῶσ ζήτει τὴν οὐσίαν τοῦ ἀγαθοῦ.

ἐπεί τοι μή τι αὐτὴν ἐν φυτῷ ζητεῖσ; οὔ. μή τι ἐν ἀλόγῳ; οὔ. ἐν λογικῷ οὖν ζητῶν τί ἔτι ἀλλαχοῦ ζητεῖσ ἢ ἐν τῇ παραλλαγῇ τῇ πρὸσ τὰ ἄλογα; τὰ φυτὰ οὐδὲ φαντασίαισ χρηστικά ἐστιν·

διὰ τοῦτο οὐ λέγεισ ἐπ’ αὐτῶν τὸ ἀγαθόν. δεῖται οὖν τὸ ἀγαθὸν χρήσεωσ φαντασιῶν. ἆρά γε μόνησ;

εἰ γὰρ μόνησ, λέγε καὶ ἐν τοῖσ ἄλλοισ ζῴοισ τὰ ἀγαθὰ εἶναι καὶ εὐδαιμονίαν καὶ κακοδαιμονίαν. νῦν δ’ οὐ λέγεισ καὶ καλῶσ ποιεῖσ·

εἰ γὰρ καὶ τὰ μάλιστα χρῆσιν φαντασιῶν ἔχει, ἀλλὰ παρακολούθησίν γε τῇ χρήσει τῶν φαντασιῶν οὐκ ἔχει. καὶ εἰκότωσ. ὑπηρετικὰ γὰρ γέγονεν ἄλλοισ, οὐκ αὐτὰ προηγούμενα. ὁ ὄνοσ ἐπεὶ γέγονεν μή τι προηγουμένωσ;

οὔ· ἀλλ’ ὅτι νώτου χρείαν. εἴχομεν βαστάζειν τι δυναμένου. ἀλλὰ νὴ Δία καὶ περιπατοῦντοσ αὐτοῦ χρείαν εἴχομεν· διὰ τοῦτο προσείληφε καὶ τὸ χρῆσθαι φαντασίαισ· ἄλλωσ γὰρ περιπατεῖν οὐκ ἐδύνατο. καὶ λοιπὸν αὐτοῦ που πέπαυται.

εἰ δὲ καὶ αὐτόσ που προσειλήφει παρακολούθησιν τῇ χρήσει τῶν φαντασιῶν, καὶ δῆλον ὅτι κατὰ λόγον οὐκέτ’ ἂν ἡμῖν ὑπετέτακτο οὐδὲ τὰσ χρείασ ταύτασ παρεῖχεν, ἀλλ’ ἦν ἂν ἴσοσ ἡμῖν καὶ ὅμοιοσ. οὗ μὴ παρόντοσ ἐπ’ οὐδενὸσ τῶν ἄλλων θέλεισ λέγειν τὸ ἀγαθόν;

"τί οὖν;

οὐκ ἔστι θεῶν ἔργα κἀκεῖνα; ἔστιν, ἀλλ’ οὐ προηγούμενα οὐδὲ μέρη θεῶν. σὺ δὲ προηγούμενον εἶ, σὺ ἀπόσπασμα εἶ τοῦ θεοῦ·

ἔχεισ τι ἐν σεαυτῷ μέροσ ἐκείνου. τί οὖν ἀγνοεῖσ σου τὴν συγγένειαν; τί οὐκ οἶδασ, πόθεν ἐλήλυθασ; οὐ θέλεισ μεμνῆσθαι, ὅταν ἐσθίῃσ, τίσ ὢν ἐσθίεισ καὶ τίνα τρέφεισ;

ὅταν συνουσίᾳ χρῇ, τίσ ὢν χρῇ; ὅταν ὁμιλίᾳ; ὅταν γυμνάζῃ, ὅταν διαλέγῃ, οὐκ οἶδασ ὅτι θεὸν τρέφεισ, θεὸν γυμνάζεισ; θεὸν περιφέρεισ, τάλασ, καὶ ἀγνοεῖσ. δοκεῖσ με λέγειν ἀργυροῦν τινα ἢ χρυσοῦν ἔξωθεν;

ἐν σαυτῷ φέρεισ αὐτὸν καὶ μολύνων οὐκ αἰσθάνῃ ἀκαθάρτοισ μὲν διανοήμασι, ῥυπαραῖσ δὲ πράξεσι. καὶ ἀγάλματοσ μὲν τοῦ θεοῦ παρόντοσ οὐκ ἂν τολμήσαισ τι τούτων ποιεῖν ὧν ποιεῖσ.

αὐτοῦ δὲ τοῦ θεοῦ παρόντοσ ἔσωθεν καὶ ἐφορῶντοσ πάντα καὶ ἐπακούοντοσ οὐκ αἰσχύνῃ ταῦτα ἐνθυμούμενοσ καὶ ποιῶν, ἀναίσθητε τῆσ αὑτοῦ φύσεωσ καὶ θεοχόλωτε; Λοιπὸν ἡμεῖσ τί φοβούμεθα ἐκπέμποντεσ νέον ἐπί τινασ πράξεισ ἐκ τῆσ σχολῆσ, μὴ ἄλλωσ ποιήσῃ τι, μὴ ἄλλωσ φάγῃ, μὴ ἄλλωσ συνουσιάσῃ, μὴ ταπεινώσῃ αὐτὸν ῥάκη περιτεθέντα, μὴ ἐπάρῃ κομψὰ ἱμάτια;

οὗτοσ οὐκ οἶδεν αὑτοῦ θεόν, οὗτοσ οὐκ οἶδεν, μετὰ τίνοσ ἀπέρχεται.

ἀλλ’ ἀνεχόμεθα λέγοντοσ αὐτοῦ "σὲ ἤθελον ἔχειν" 3; ἐκεῖ τὸν θεὸν οὐκ ἔχεισ;

εἶτ’ ἄλλον τινὰ ζητεῖσ ἐκεῖνον ἔχων; ἢ ἄλλα σοι ἐρεῖ ἐκεῖνοσ ἢ ταῦτα;

ἀλλ’ εἰ μὲν τὸ ἄγαλμα ἦσ τὸ Φειδίου, ἡ Ἀθηνᾶ ἢ ὁ Ζεύσ, ἐμέμνησο ἂν καὶ σαυτοῦ καὶ τοῦ τεχνίτου καὶ εἴ τινα αἴσθησιν εἶχεσ, ἐπειρῶ ἂν μηδὲν [ἂν] ἀνάξιον ποιεῖν τοῦ κατασκευάσαντοσ μηδὲ σεαυτοῦ μηδ’ ἐν ἀπρεπεῖ σχήματι φαίνεσθαι τοῖσ ὁρῶσι· νῦν δέ σε ὅτι ὁ Ζεὺσ πεποίηκεν, διὰ τοῦτο ἀμελεῖσ οἱο͂́ν τινα δείξεισ σεαυτόν;

καὶ τί ὁ τεχνίτησ τῷ τεχνίτῃ ὅμοιοσ ἢ τὸ κατασκεύασμα τῷ κατασκευάσματι; καὶ ποῖον ἔργον τεχνίτου εὐθὺσ ἔχει τὰσ δυνάμεισ ἐν ἑαυτῷ, ἃσ ἐμφαίνει διὰ τῆσ κατασκευῆσ;

οὐχὶ λίθοσ ἐστὶν ἢ χαλκὸσ ἢ χρυσὸσ ἢ ἐλέφασ; καὶ ἡ Ἀθηνᾶ ἡ Φειδίου ἅπαξ ἐκτείνασα τὴν χεῖρα καὶ τὴν Νίκην ἐπ’ αὐτῆσ δεξαμένη ἕστηκεν οὕτωσ ὅλῳ τῷ αἰῶνι, τὰ δὲ τοῦ θεοῦ κινούμενα, ἔμπνοα, χρηστικὰ φαντασιῶν, δοκιμαστικά. τούτου τοῦ δημιουργοῦ κατασκεύασμα ὢν καταισχύνεισ αὐτό;

τί δ’; ὅτι οὐ μόνον σε κατεσκεύασεν, ἀλλὰ καὶ σοὶ μόνῳ ἐπίστευσεν καὶ παρακατέθετο, οὐδὲ τούτου μεμνήσῃ, ἀλλὰ καὶ καταισχυνεῖσ τὴν ἐπιτροπήν; εἰ δέ σοι ὀρφανόν τινα ὁ θεὸσ παρέθετο, οὕτωσ ἂν αὐτοῦ ἠμέλεισ;

παραδέδωκέ σοι σεαυτὸν καὶ λέγει "οὐκ εἶχον ἄλλον πιστότερόν σου·

τοῦτόν μοι φύλασσε τοιοῦτον οἱο͂σ πέφυκεν, αἰδήμονα, πιστόν, ὑψηλόν, ἀκατάπληκτον, ἀπαθῆ, ἀτάραχον". εἶτα σὺ οὐ φυλάσσεισ; 3Ἀλλ’ ἐροῦσιν·

"πόθεν ἡμῖν οὗτοσ ὀφρῦν ἐνήνοχεν καὶ σεμνοπροσωπεῖ; " οὔπω κατ’ ἀξίαν. "ἔτι γὰρ οὐ θαρρῶ οἷσ ἔμαθον καὶ συγκατεθέμην· ἔτι τὴν ἀσθένειαν τὴν ἐμαυτοῦ φοβοῦμαι. ἐπεί τοι ἄφετέ με θαρρῆσαι καὶ τότε ὄψεσθε βλέμμα οἱο͂ν δεῖ καὶ σχῆμα οἱο͂ν δεῖ, τότε ὑμῖν δείξω τὸ ἄγαλμα, ὅταν τελειωθῇ, ὅταν στιλπνωθῇ.

τί δοκεῖτε;

ὀφρῦν; μὴ γένοιτο. μὴ γὰρ ὁ Ζεὺσ ὁ ἐν Ὀλυμπίᾳ ὀφρῦν ἀνέσπακεν; ἀλλὰ πέπηγεν αὐτοῦ τὸ βλέμμα, οἱο͂ν δεῖ εἶναι τοῦ ἐροῦντοσ οὐ γὰρ ἐμὸν παλινάγρετον οὐδ’ ἀπατηλόν. πιστόν, αἰδήμονα, γενναῖον, ἀτάραχον.

μή τι οὖν ἀθάνατον ἀγήρων, μή τι ἄνοσον;

ἀλλ’ ἀποθνῄσκοντα θείωσ, νοσοῦντα θείωσ. ταῦτα ἔχω, ταῦτα δύναμαι· τὰ δ’ ἄλλα οὔτ’ ἔχω οὔτε δύναμαι. δείξω ὑμῖν νεῦρα φιλοσόφου.

ποῖα νεῦρα; ὄρεξιν ἀναπότευκτον, ἔκκλισιν ἀπερίπτωτον, ὁρμὴν καθήκουσαν, πρόθεσιν ἐπιμελῆ, συγκατάθεσιν ἀπρόπτωτον. ταῦτα ὄψεσθε.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Epictetus, Works, book 2, Τίσ οὐσία τοῦ ἀγαθοῦ.

(에픽테토스, Works, book 2, Τίσ οὐσία τοῦ ἀγαθοῦ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION