헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́04́07́

(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ μαντευτέον.)

Διὰ τὸ ἀκαίρωσ μαντεύεσθαι πολλοὶ καθήκοντα πολλὰ παραλείπομεν. τί γὰρ ὁ μάντισ δύναται πλέον ἰδεῖν θανάτου ἢ κινδύνου ἢ νόσου ἢ ὅλωσ τῶν τοιούτων;

ἂν οὖν δέῃ κινδυνεῦσαι ὑπὲρ τοῦ φίλου, ἂν δὲ καὶ ἀποθανεῖν ὑπὲρ αὐτοῦ καθήκῃ, ποῦ μοι καιρὸσ ἔτι μαντεύεσθαι;

οὐκ ἔχω τὸν μάντιν ἔσω τὸν εἰρηκότα μοι τὴν οὐσίαν τοῦ ἀγαθοῦ καὶ τοῦ κακοῦ, τὸν ἐξηγημένον τὰ σημεῖα ἀμφοτέρων; τί οὖν ἔτι χρείαν ἔχω τῶν σπλάγχνων ἢ τῶν οἰωνῶν;

ἀλλ’ ἀνέχομαι λέγοντοσ ἐκείνου "συμφέρει σοι"; τί γάρ ἐστι συμφέρον οἶδεν; τί ἐστιν ἀγαθὸν οἶδεν;

μεμάθηκεν ὥσπερ τὰ σημεῖα τῶν σπλάγχνων οὕτωσ σημεῖα τίνα ἀγαθῶν καὶ κακῶν; εἰ γὰρ τούτων οἶδεν σημεῖα, καὶ καλῶν καὶ αἰσχρῶν οἶδεν καὶ δικαίων καὶ ἀδίκων. ἄνθρωπε, σύ μοι λέγε τί σημαίνεται, ζωὴ ἢ θάνατοσ, πενία ἢ πλοῦτοσ·

πότερον δὲ συμφέρει ταῦτα ἢ ἀσύμφορά ἐστιν, σοῦ μέλλω πυνθάνεσθαι; διὰ τί ἐν γραμματικοῖσ οὐ λέγεισ;

ἐνθάδ’ οὖν, ὅπου πάντεσ ἄνθρωποι πλανώμεθα καὶ πρὸσ ἀλλήλουσ μαχόμεθα; διὰ τοῦτο ἡ γυνὴ καλῶσ εἶπεν ἡ πέμψαι θέλουσα τῇ Γρατίλλῃ ἐξωρισμένῃ τὸ πλοῖον τῶν ἐπιμηνίων κατὰ τὸν εἰπόντα ὅτι "Ἀφαιρήσεται αὐτὰ Δομιτιανὸσ" "Μᾶλλον θέλω", φησίν, "ἵν’ ἐκεῖνοσ αὐτὰ ἀφέληται ἢ ἵν’ ἐγὼ μὴ πέμψω".

Τί οὖν ἡμᾶσ ἐπὶ τὸ οὕτω συνεχῶσ μαντεύεσθαι ἄγει; ἡ δειλία, τὸ φοβεῖσθαι τὰσ ἐκβάσεισ.

διὰ τοῦτο κολακεύομεν τοὺσ μάντεισ· "κληρονομήσω, κύριε, τὸν πατέρα; "ἴδωμεν· ἐπεκθυσώμεθα. " "ναί, κύριε, ὡσ ἡ τύχη θέλει. " εἶτ’ ἂν εἴπῃ "κληρονομήσεισ", ὡσ παρ’ αὐτοῦ τὴν κληρονομίαν εἰληφότεσ εὐχαριστοῦμεν αὐτῷ. διὰ τοῦτο κἀκεῖνοι λοιπὸν ἐμπαίζουσιν ἡμῖν. τί οὖν;

δεῖ δίχα ὀρέξεωσ ἔρχεσθαι καὶ ἐκκλίσεωσ, ὡσ ὁ ὁδοιπόροσ πυνθάνεται παρὰ τοῦ ἀπαντήσαντοσ, ποτέρα[ν] τῶν ὁδῶν φέρει, οὐκ ἔχων ὄρεξιν πρὸσ τὸ τὴν δεξιὰν μᾶλλον φέρειν ἢ τὴν ἀριστεράν· οὐ γὰρ τούτων τινὰ ἀπελθεῖν θέλει, ἀλλὰ τὴν φέρουσαν. οὕτωσ ἔδει καὶ ἐπὶ τὸν θεὸν ἔρχεσθαι ὡσ ὁδηγόν, ὡσ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ χρώμεθα, οὐ παρακαλοῦντεσ αὐτοὺσ ἵνα τὰ τοιαῦτα μᾶλλον ἡμῖν δεικνύωσιν, ἀλλ’ οἱᾶ ἐνδείκνυνται τούτων τὰσ φαντασίασ δεχόμενοι.

νῦν δὲ τρέμοντεσ τὸ ὀρνιθάριον κρατοῦμεν καὶ τὸν θεὸν ἐπικαλούμενοι δεόμεθα αὐτοῦ·

3κύριε, ἐλέησον·

ἐπίτρεψόν μοι ἐξελθεῖν". ἀνδράποδον, ἄλλο γάρ τι θέλεισ ἢ τὸ ἄμεινον; ἄλλο οὖν τι ἄμεινον ἢ τὸ τῷ θεῷ δοκοῦν; τί τὸ ὅσον ἐπὶ σοὶ διαφθείρεισ τὸν κριτήν, παράγεισ τὸν σύμβουλον;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Epictetus, Works, book 2, Πῶσ μαντευτέον.

(에픽테토스, Works, book 2, Πῶσ μαντευτέον.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION