Epictetus, Works, book 2, Πρὸς τοὺς συνιστάντας τινὰς τοῖς φιλοσόφοις.?

Καλῶς ὁ Διογένης πρὸς τὸν ἀξιοῦντα γράμματα παρ αὐτοῦ λαβεῖν συστατικὰ "ὅτι μὲν ἄνθρωπος", φησίν, "εἶ, καὶ ἰδὼν γνώσεται: 3.

ὅμοιον γὰρ ὥσπερ εἰ δραχμὴ συσταθῆναί τινι ἠξίου, ἵνα δοκιμασθῇ. εἰ ἀργυρογνωμονικός ἐστιν, σὺ σαυτὴν συστήσεις. ἔδει οὖν τοιοῦτόν τι ἔχειν ἡμᾶς καὶ ἐν τῷ βίῳ οἱο῀ν ἐπ ἀργυρίου, ἵν εἰπεῖν δύνωμαι καθάπερ ὁ ἀργυρογνώμων λέγει "φέρε ἣν θέλεις δραχμὴν καὶ διαγνώσομαι" 3.

ἀλλ ἐπὶ συλλογισμῶν "φέρε ὃν θέλεις καὶ διακρινῶ σοι τὸν ἀναλυτικόν τε καὶ μή". διὰ τί· οἶδα γὰρ ἀναλύειν συλλογισμούς:

ἔχω τὴν δύναμιν, ἣν ἔχειν δεῖ τὸν ἐπιγνωστικὸν τῶν περὶ συλλογισμοὺς κατορθούντων. ἐπὶ δὲ τοῦ βίου τί ποιῶ·

νῦν μὲν λέγω ἀγαθόν, νῦν δὲ κακόν. τί τὸ αἴτιον· τὸ ἐναντίον ἢ ἐπὶ τῶν συλλογισμῶν, ἀμαθία καὶ ἀπειρία.