Arrian, Anabasis, book 6, chapter 26

(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 26)

Ἔνθα δὴ ἔργον καλὸν εἴπερ τι ἄλλο τῶν Ἀλεξάνδρου οὐκ ἔδοξέ μοι ἀφανίσαι, ἢ ἐν τῇδε τῇ χώρᾳ πραχθὲν ἢ ἔτι ἔμπροσθεν ἐν Παραπαμισάδαισ, ὡσ μετεξέτεροι ἀνέγραψαν. ἰέναι μὲν τὴν στρατιὰν διὰ ψάμμου τε καὶ τοῦ καύματοσ ἤδη ἐπιφλέγοντοσ, ὅτι πρὸσ ὕδωρ ἐχρῆν ἐξανύσαι· τὸ δὲ ἦν πρόσθεν τῆσ ὁδοῦ· καὶ αὐτόν τε Ἀλέξανδρον δίψει κατεχόμενον μόλισ μὲν καὶ χαλεπῶσ, πεζὸν δὲ ὅμωσ ἡγεῖσθαι· ὣσ δὲ καὶ τοὺσ ἄλλουσ στρατιώτασ, οἱᾶ́περ φιλεῖ ἐν τῷ τοιῷδε, κουφοτέρωσ φέρειν τοὺσ πόνουσ ἐν ἰσότητι τῆσ ταλαιπωρήσεωσ. ἐν δὲ τούτῳ τῶν ψιλῶν τινασ κατὰ ζήτησιν ὕδατοσ ἀποτραπέντασ ἀπὸ τῆσ στρατιᾶσ εὑρεῖν ὕδωρ συλλελεγμένον ἔν τινι χαράδρᾳ οὐ βαθείᾳ, ὀλίγην καὶ φαύλην πίδακα·

καὶ τοῦτο οὐ χαλεπῶσ συλλέξαντασ σπουδῇ ἰέναι παῤ Ἀλέξανδρον, ὡσ μέγα δή τι ἀγαθὸν φέροντασ· ὡσ δὲ ἐπέλαζον ἤδη, ἐμβαλόντασ ἐσ κράνοσ τὸ ὕδωρ προσενεγκεῖν τῷ βασιλεῖ. τὸν δὲ λαβεῖν μὲν καὶ ἐπαινέσαι τοὺσ κομίσαντασ, λαβόντα δὲ ἐν ὄψει πάντων ἐκχέαι·

καὶ ἐπὶ τῷδε τῷ ἔργῳ ἐσ τοσόνδε ἐπιρρωσθῆναι τὴν στρατιὰν ξύμπασαν ὥστε εἰκάσαι ἄν τινα πότον γενέσθαι πᾶσιν ἐκεῖνο τὸ ὕδωρ τὸ πρὸσ Ἀλεξάνδρου ἐκχυθέν. τοῦτο ἐγώ, εἴπερ τι ἄλλο, τὸ ἔργον εἰσ καρτερίαν τε καὶ ἅμα στρατηγίαν ἐπαινῶ Ἀλεξάνδρου. Ξυνηνέχθη δέ τι καὶ τοιόνδε τῇ στρατιᾷ ἐν τῇ γῇ ἐκείνῃ.

οἱ γὰρ ἡγεμόνεσ τῆσ ὁδοῦ τελευτῶντεσ οὐκέτι μεμνῆσθαι ἔφασκον τὴν ὁδόν, ἀλλ̓ ἀφανισθῆναι τὰ σημεῖα αὐτῆσ πρὸσ τοῦ ἀνέμου ἐπιπνεύσαντοσ· καὶ ‐ οὐ γὰρ εἶναι ἐν τῇ ψάμμῳ πολλῇ τε καὶ ὁμοίᾳ πάντῃ νενημένῃ ὅτῳ τεκμηριώσονται τὴν ὁδόν, οὔτ̓ οὖν δένδρα ξυνήθη παῤ αὐτὴν πεφυκότα, οὔτε τινὰ γήλοφον βέβαιον ἀνεστηκότα· οὐδὲ πρὸσ τὰ ἄστρα ἐν νυκτὶ ἢ μεθ̓ ἡμέραν πρὸσ τὸν ἥλιον μεμελετῆσθαί σφισι τὰσ πορείασ, καθάπερ τοῖσ ναύταισ πρὸσ τῶν ἄρκτων τὴν μὲν Φοίνιξι, τὴν ὀλίγην, τὴν δὲ τοῖσ ἄλλοισ ἀνθρώποισ, τὴν μείζονα· ‐ ἔνθα δὴ Ἀλέξανδρον ξυνέντα ὅτι ἐν ἀριστερᾷ δεῖ ἀποκλίναντα ἄγειν, ἀναλαβόντα ὀλίγουσ ἅμα οἷ ἱππέασ προχωρῆσαι· ὡσ δὲ καὶ τούτων οἱ ἵπποι ἐξέκαμνον ὑπὸ τοῦ καύματοσ, ἀπολιπεῖν καὶ τούτων τοὺσ πολλούσ, αὐτὸν δὲ ξὺν πέντε τοῖσ πᾶσιν ἀφιππάσασθαι καὶ εὑρεῖν τὴν θάλασσαν, διαμησάμενόν τε αὐτὸν ἐπὶ τοῦ αἰγιαλοῦ τὸν κάχληκα ἐπιτυχεῖν ὕδατι γλυκεῖ καὶ καθαρῷ καὶ οὕτω μετελθεῖν τὴν στρατιὰν πᾶσαν·

καὶ ἐσ ἑπτὰ ἡμέρασ ἰέναι παρὰ τὴν θάλασσαν ὑδρευομένουσ ἐκ τῆσ ἠϊόνοσ. ἔνθεν δέ, ἤδη γὰρ γιγνώσκειν τὴν ὁδὸν τοὺσ ἡγεμόνασ, ἐπὶ τῆσ μεσογαίασ ποιεῖσθαι τὸν στόλον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION