Arrian, Anabasis, book 6, chapter 28

(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 28)

Ἤδη δέ τινεσ καὶ τοιάδε ἀνέγραψαν, οὐ πιστὰ ἐμοὶ λέγοντεσ, ὡσ συζεύξασ δύο ἁρμαμάξασ κατακείμενοσ ξὺν τοῖσ ἑταίροισ καταυλούμενοσ τὴν διὰ Καρμανίασ ἦγεν, ἡ στρατιὰ δὲ αὐτῷ ἐστεφανωμένη τε καὶ παίζουσα εἵπετο, προὔκειτο δὲ αὐτῇ σῖτά τε καὶ ὅσα ἄλλα ἐσ τρυφὴν παρὰ τὰσ ὁδοὺσ συγκεκομισμένα πρὸσ τῶν Καρμανίων, καὶ ταῦτα πρὸσ μίμησιν τῆσ Διονύσου βακχείασ ἀπεικάσθη Ἀλεξάνδρῳ, ὅτι καὶ ὑπὲρ ἐκείνου λόγοσ ἐλέγετο καταστρεψάμενον Ἰνδοὺσ Διόνυσον οὕτω τὴν πολλὴν τῆσ Ἀσίασ ἐπελθεῖν, καὶ Θρίαμβόν τε αὐτὸν ἐπικληθῆναι τὸν Διόνυσον καὶ τὰσ ἐπὶ ταῖσ νίκαισ ταῖσ ἐκ πολέμου πομπὰσ ἐπὶ τῷ αὐτῷ τούτῳ θριάμβουσ. ταῦτα δὲ οὔτε Πτολεμαῖοσ ὁ Λάγου οὔτε Ἀριστόβουλοσ ὁ Ἀριστοβούλου ἀνέγραψαν οὐδέ τισ ἄλλοσ ὅντινα ἱκανὸν ἄν τισ ποιήσαιτο τεκμηριῶσαι ὑπὲρ τῶν τοιῶνδε, καί μοι ὡσ οὐ πιστὰ ἀναγεγράφθαι ἐξήρκεσαν.

ἀλλὰ ἐκεῖνα ἤδη Ἀριστοβούλῳ ἑπόμενοσ ξυγγράφω, θῦσαι ἐν Καρμανίᾳ Ἀλέξανδρον χαριστήρια τῆσ κατ̓ Ἰνδῶν νίκησ καὶ ὑπὲρ τῆσ στρατιᾶσ, ὅτι ἀπεσώθη ἐκ Γαδρωσίων, καὶ ἀγῶνα διαθεῖναι μουσικόν τε καὶ γυμνικόν·

καταλέξαι δὲ καὶ Πευκέσταν ἐσ τοὺσ σωματοφύλακασ, ἤδη μὲν ἐγνωκότα σατράπην καταστῆσαι τῆσ Περσίδοσ, ἐθέλοντα δὲ πρὸ τῆσ σατραπείασ μηδὲ ταύτησ τῆσ τιμῆσ καὶ πίστεωσ ἀπείρατον εἶναι ἐπὶ τῷ ἐν Μαλλοῖσ ἔργῳ· εἶναι δὲ αὐτῷ ἑπτὰ εἰσ τότε σωματοφύλακασ, Λεοννάτον Ἀντέου, Ἡφαιστίωνα τὸν Ἀμύντοροσ, Λυσίμαχον Ἀγαθοκλέουσ, Ἀριστόνουν Πεισαίου, τούτουσ μὲν Πελλαίουσ, Περδίκκαν δὲ Ὀρόντου ἐκ τῆσ Ὀρεστίδοσ, Πτολεμαῖον δὲ Λάγου καὶ Πείθωνα Κρατεύα Εὀρδαίουσ·

ὄγδοον δὲ προσγενέσθαι αὐτοῖσ Πευκέσταν τὸν Ἀλεξάνδρου ὑπερασπίσαντα. Ἐν τούτῳ δὲ καὶ Νέαρχοσ περιπλεύσασ τὴν Ὤρων τε καὶ Γαδρωσῶν γῆν καὶ τὴν τῶν Ἰχθυοφάγων κατῆρεν ἐσ τῆσ Καρμανίασ τὰ πρὸσ θάλασσαν ᾠκισμένα·

ἔνθεν δὲ ἀνελθὼν σὺν ὀλίγοισ Ἀλεξάνδρῳ ἀπήγγειλε τὰ ἀμφὶ τὸν περίπλουν τὸν γενόμενον αὐτῷ κατὰ τὴν ἔξω θάλασσαν. τοῦτον μὲν δὴ καταπέμπει αὖθισ ἐκπεριπλεύσοντα ἔστε ἐπὶ τὴν Σουσιανῶν τε γῆν καὶ τοῦ Τίγρητοσ ποταμοῦ τὰσ ἐκβολάσ·

ὅπωσ δὲ ἐπλεύσθη αὐτῷ τὰ ἀπὸ τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν Περσικὴν καὶ τὸ στόμα τοῦ Τίγρητοσ, ταῦτα ἰδίᾳ ἀναγράψω αὐτῷ Νεάρχῳ ἑπόμενοσ, ὡσ καὶ τήνδε εἶναι ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου Ἑλληνικὴν τὴν συγγραφήν. ταῦτα μὲν δὴ ἐν ὑστέρῳ ἔσται τυχόν, εἰ[σ] ὅ τε θυμόσ [τέ] με καὶ ὁ δαίμων ταύτῃ ἄγοι. Ἀλέξανδροσ δὲ Ἡφαιστίωνα μὲν σύν τε τῇ πλείστῃ μοίρᾳ τῆσ στρατιᾶσ καὶ τοῖσ ὑποζυγίοισ καὶ τοὺσ ἐλέφαντασ ἅμα οἷ ἔχοντα τὴν παρὰ θάλασσαν ἀπὸ Καρμανίασ ὡσ ἐπὶ τὴν Περσίδα ἄγειν ἐκέλευσεν, ὅτι χειμῶνοσ ὡρ́ᾳ γιγνομένου αὐτῷ τοῦ στόλου τὰ πρὸσ τῇ θαλάσσῃ τῆσ Περσίδοσ ἀλεεινά τε ἦν καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἀφθόνωσ ἔχοντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION