Arrian, Anabasis, book 6, chapter 22

(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 22)

Αὐτὸσ δὲ ἀναλαβὼν αὖθισ τῶν ὑπασπιστῶν καὶ τῶν Ἀγριάνων τοὺσ ἡμίσεασ καὶ τὸ ἄγημα τῶν ἱππέων καὶ τοὺσ ἱπποτοξότασ προῄει ὡσ ἐπὶ τὰ ὁρ́ια τῶν τε Γαδρωσῶν καὶ Ὠρειτῶν, ἵναπερ στενή τε ἡ πάροδοσ αὐτῷ εἶναι ἐξηγγέλλετο καὶ οἱ Ὠρεῖται τοῖσ Γαδρωσοῖσ ξυντεταγμένοι πρὸ τῶν στενῶν στρατοπεδεύειν, ὡσ εἴρξοντεσ τῆσ παρόδου Ἀλέξανδρον. καὶ ἦσαν μὲν ταύτῃ τεταγμένοι, ὡσ δὲ προάγων ἤδη ἐξηγγέλλετο, οἱ μὲν πολλοὶ ἔφυγον ἐκ τῶν στενῶν λιπόντεσ τὴν φυλακήν, οἱ δὲ ἡγεμόνεσ τῶν Ὠρειτῶν ἀφίκοντο παῤ αὐτὸν σφᾶσ τε αὐτοὺσ καὶ τὸ ἔθνοσ ἐνδιδόντεσ.

τούτοισ μὲν δὴ προστάττει ξυγκαλέσαντασ τὸ πλῆθοσ τῶν Ὠρειτῶν πέμπειν ἐπὶ τὰ σφέτερα ἤθη, ὡσ δεινὸν οὐδὲν πεισομένουσ· σατράπην δὲ καὶ τούτοισ ἐπιτάσσει Ἀπολλοφάνην· καὶ ξὺν τούτῳ ἀπολείπει Λεοννάτον τὸν σωματοφύλακα ἐν Ὤροισ, ἔχοντα τούσ τε Ἀγριᾶνασ ξύμπαντασ καὶ τῶν τοξοτῶν ἔστιν οὓσ καὶ τῶν ἱππέων καὶ ἄλλουσ πεζούσ τε καὶ ἱππέασ Ἕλληνασ μισθοφόρουσ, τό τε ναυτικὸν ὑπομένειν ἔστ̓ ἂν περιπλεύσῃ τὴν χώραν καὶ τὴν πόλιν ξυνοικίζειν καὶ τὰ κατὰ τοὺσ Ὠρείτασ κοσμεῖν, ὅπωσ μᾶλλόν τι προσέχοιεν τῷ σατράπῃ τὸν νοῦν.

αὐτὸσ δὲ ξὺν τῇ στρατιᾷ τῇ πολλῇ, καὶ γὰρ καὶ Ἡφαιστίων ἀφίκετο ἄγων αὐτῷ τοὺσ ὑπολειφθέντασ, προὐχώρει ὡσ ἐπὶ Γαδρωσοὺσ ἔρημον τὴν πολλήν. Καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ λέγει Ἀριστόβουλοσ σμύρνησ πολλὰ δένδρα πεφυκέναι μείζονα ἢ κατὰ τὴν ἄλλην σμύρναν, καὶ τοὺσ Φοίνικασ τοὺσ κατ̓ ἐμπορ[ε]ίαν τῇ στρατιᾷ ξυνεπομένουσ ξυλλέγοντασ τὸ δάκρυον τῆσ σμύρνησ ̔πολὺ γὰρ εἶναι, οἱᾶ δὴ ἐκ μεγάλων τε τῶν πρέμνων καὶ οὔπω πρόσθεν ξυλλελεγμένον̓ ἐμπλήσαντασ τὰ ὑποζύγια ἄγειν.

ἔχειν δὲ τὴν ἔρημον ταύτην καὶ νάρδου ῥίζαν πολλήν τε καὶ εὐόδμον καὶ ταύτην ξυλλέγειν τοὺσ Φοίνικασ·

πολὺ δὲ εἶναι αὐτῆσ τὸ καταπατούμενον πρὸσ τῆσ στρατιᾶσ, καὶ ἀπὸ τοῦ πατουμένου ὀδμὴν ἡδεῖαν κατέχειν ἐπὶ πολὺ τῆσ χώρασ. τοσόνδε εἶναι τὸ πλῆθοσ· εἶναι δὲ καὶ ἄλλα δένδρα ἐν τῇ ἐρήμῳ, τὸ μέν τι δάφνῃ ἐοικὸσ τὸ φύλλον, καὶ τοῦτο ἐν τοῖσ προσκλυζομένοισ τῇ θαλάσσῃ χωρίοισ πεφυκέναι·

καὶ ἀπολείπεσθαι μὲν τὰ δένδρα πρὸσ τῆσ ἀμπώτεωσ ἐπὶ ξηροῦ, ἐπελθόντοσ δὲ τοῦ ὕδατοσ ἐν τῇ θαλάσσῃ πεφυκότα φαίνεσθαι· τῶν δὲ καὶ ἀεὶ τὰσ ῥίζασ τῇ θαλάσσῃ ἐπικλύζεσθαι, ὅσα ἐν κοίλοισ χωρίοισ ἐπεφύκει, ἔνθενπερ οὐχ ὑπενόστει τὸ ὕδωρ, καὶ ὅμωσ οὐ διαφθείρεσθαι τὸ δένδρον πρὸσ τῆσ θαλάσσησ. εἶναι δὲ τὰ δένδρα ταύτῃ πήχεων καὶ τριάκοντα ἔστιν ἃ αὐτῶν, τυχεῖν τε ἀνθοῦντα ἐκείνῃ τῇ ὡρ́ᾳ, καὶ τὸ ἄνθοσ εἶναι τῷ λευκῷ μάλιστα ἰῴ προσφερέσ, τὴν ὀδμὴν δὲ πολύ τι ὑπερφέρον.

καὶ ἄλλον εἶναι καυλὸν ἐκ γῆσ πεφυκότα ἀκάνθησ, καὶ τούτῳ ἐπεῖναι ἰσχυρὰν τὴν ἄκανθαν, ὥστε ἤδη τινῶν καὶ παριππευόντων ἐμπλακεῖσαν τῇ ἐσθῆτι κατασπάσαι ἀπὸ τοῦ ἵππου μᾶλλόν τι τὸν ἱππέα ἢ αὐτὴν ἀποσχισθῆναι ἀπὸ τοῦ καυλοῦ. καὶ τῶν λαγῶν λέγεται ὅτι παραθεόντων εἴχοντο ἐν ταῖσ θριξὶν αἱ ἄκανθαι καὶ ὅτι οὕτωσ ἡλίσκοντο οἱ λαγῶ, καθάπερ ὑπὸ ἰξοῦ αἱ ὄρνιθεσ ἢ τοῖσ ἀγκίστροισ οἱ ἰχθύεσ, σιδήρῳ δὲ ὅτι διακοπῆναι οὐ χαλεπὴ ἦν·

καὶ ὀπὸν ὅτι ἀνίει πολὺν ὁ καυλὸσ τῆσ ἀκάνθησ τεμνομένησ, ἔτι πλείονα ἢ αἱ συκαῖ τοῦ ἦροσ καὶ δριμύτερον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION