헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί4́13́

(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 13)

Τοῦ δὲ Σερρείου προύχοντοσ ἐσ τὸ πέλαγοσ, αὐτοὶ μὲν ἐσ τὰ μεσόγαια ἀνεχώρουν, Τίλλιον δὲ Κίμβρον μετὰ τοῦ ναυτικοῦ καὶ τέλουσ ὁπλιτῶν ἑνὸσ καὶ τοξοτῶν τινων τὴν ἀκτὴν περιπλεῖν ἔπεμπον, ἣ πάλαι μὲν ἦν ἐρημοτάτη, καίπερ εὔγεωσ οὖσα, τῶν Θρᾳκῶν οὔτε θαλάσσῃ χρωμένων οὔτε ἐσ τὰ παράλια κατιόντων ὑπὸ δέουσ τῶν ἐπιπλεόντων· Ἑλλήνων δ’ αὐτὴν ἑτέρων τε καὶ Χαλκιδέων καταλαβόντων καὶ θαλάσσῃ χρωμένων, ἤνθει ταῖσ ἐμπορίαισ καὶ γεωργίαισ, χαιρόντων σφίσι καὶ τῶν Θρᾳκῶν διὰ τὴν τῶν ὡραίων ἄμειψιν, μέχρι Φίλιπποσ ὁ Ἀμύντου τούσ τε ἄλλουσ καὶ Χαλκιδέασ ἀνέστησεν, ὡσ μηδὲν ἔτι πλὴν οἰκόπεδα μόνον ἱερῶν ὁρᾶσθαι. τήνδε οὖν τὴν ἀκτὴν αὖθισ ἔρημον οὖσαν ὁ Τίλλιοσ παραπλέων, ὥσ οἱ πρὸσ τῶν ἀμφὶ τὸν Βροῦτον εἴρητο, στρατοπέδοισ ἐπιτήδεια χωρία ἀνεμέτρει καὶ διέγραφε καὶ ταῖσ ναυσὶ κατὰ μέρη πρόσπλουν, ἵν’ οἱ περὶ τὸν Νωρβανόν, ὡσ ἀχρεῖον ἔτι τὸ τηρεῖν, τὰ στενὰ ἐκλίποιεν. καὶ ἐγένετο μὲν ὡσ προσεδόκησαν· ὑπὸ γὰρ τῆσ φαντασίασ τῶν νεῶν Νωρβανὸσ ἐπὶ τῶν Σαπαίων στενῶν ἐθορυβήθη καὶ ἐκάλει Δεκίδιον ἐκ τῶν Κορπίλων κατὰ σπουδὴν ἐπικουρεῖν οἱ. καὶ ἐπεκούρει, τὰ δὲ τῶν Κορπίλων στενὰ ἐκλειφθέντα οἱ περὶ τὸν Βροῦτον διώδευον. Ἐκφανείσησ δὲ τῆσ ἐνέδρασ ὁ Νωρβανὸσ καὶ ὁ Δεκίδιοσ τὰ Σαπαίων κατεῖχον ἰσχυρῶσ.

καὶ πάλιν ἦν ἄπορα τοῖσ ἀμφὶ τὸν Βροῦτον, ἀθυμία τε ἐνέπιπτε, μὴ δέοι σφᾶσ ἧσ ὑπερεωράκεσαν περιόδου νῦν ἄρχεσθαι καὶ ἀνακυκλεύειν τὰ ἠνυσμένα, ὀψὲ καὶ τοῦ χρόνου καὶ τῆσ ὡρ́ασ γεγονότων. ὧδε δὲ αὐτοῖσ ἔχουσιν ὁ Ῥασκούπολισ ἐφη περίοδον εἶναι παρ’ αὐτὸ τὸ τῶν Σαπαίων ὄροσ ἡμερῶν τριῶν, ἄβατον μὲν ἀνθρώποισ ἐσ τὸ νῦν ὑπό τε κρημνῶν καὶ ἀνυδρίασ καὶ ὕλησ πυκνῆσ· ἢν δὲ ἐθέλωσιν ὕδωρ τε ἐπάγεσθαι καὶ ὁδοποιεῖν στενὴν καὶ αὐτάρκη δίοδον, οὐ γνωσθήσεσθαι μὲν διὰ τὴν συνηρέφειαν οὐδὲ οἰωνοῖσ, τῇ τετάρτῃ δὲ ἐπὶ Ἁρπησσὸν ποταμὸν ἥξειν, ἐκπίπτοντα ἐσ τὸν Ἕρμον, ὅθεν ἡμέρασ ἔτι μιᾶσ ἐν Φιλίπποισ ἔσεσθαι, τοὺσ πολεμίουσ περιλαβόντασ, ὡσ ἀπειλῆφθαι τέλεον αὐτοὺσ καὶ οὐδὲ ἀναχώρησιν ἕξειν. τοῖσ δὲ ἐδόκει τὰ λεγόμενα τῆσ τε ἄλλησ ἀπορίασ οὕνεκα καὶ ἐλπίδι μάλιστα τοῦ περιλήψεσθαι τοσόνδε στρατὸν πολεμίων. Προπέμπουσιν οὖν μέροσ, Λευκίῳ Βύβλῳ παραδόντεσ, ὁδοποιεῖν μετὰ τοῦ Ῥασκουπόλιδοσ.

οἱ δ’ ἐπιμόχθωσ μέν, ὅμωσ δὲ ἔπραττον αὐτὸ μετὰ ὁρμῆσ καὶ προθυμίασ, καὶ μᾶλλον, ἐπεί τινεσ αὐτοῖσ προπεμφθέντεσ ἐπανῆλθον, ἰδεῖν τὸν ποταμὸν ἐξ ἀπόπτου λέγοντεσ. τῇ δὲ τετάρτῃ κάμνοντεσ ὑπό τε κόπου καὶ δίψουσ, ἐπιλιπόντοσ ἤδη τι καὶ τοῦ ὕδατοσ, ὃ ἐπήγοντο, ἀνέφερον, ὅτι τριήμερόν σφισι τὸ ἄνυδρον ἐλέγετο εἶναι, καὶ ἐν φόβῳ πανικῷ περὶ ἐνέδρασ ἐγίγνοντο, οὐκ ἀπιστοῦντεσ μὲν τοῖσ προπεμφθεῖσι τὸν ποταμὸν ἰδεῖν, ἡγούμενοι δὲ ἑτέραν ἄγεσθαι. καὶ ἀθύμουν καὶ ἐβόων καὶ τὸν Ῥασκούπολιν, ὅτε ἴδοιεν περιθέοντα καὶ παρακαλοῦντα, ἐλοιδόρουν καὶ ἔβαλλον. Βύβλου δὲ αὐτοὺσ ἱκετεύοντοσ ἐκπονῆσαι τὰ λοιπὰ μετ’ εὐφημίασ, ὁ ποταμὸσ περὶ ἑσπέραν ἑωρᾶτο τοῖσ πρώτοισ· καὶ βοῆσ, ὡσ εἰκόσ, λαμπρᾶσ ἐπὶ τῇ χαρᾷ γενομένησ, ἡ βοή, μεταλαμβανόντων αὐτὴν τῶν κατόπιν ἑξῆσ, ἐπὶ τοὺσ ὑστάτουσ περιῄει. Βροῦτοσ δὲ καὶ Κάσσιοσ ἐπεὶ ἔμαθον, ἱέντο αὐτίκα δρόμῳ, διὰ τῆσ τετμημένησ τὸν ἄλλον στρατὸν ἄγοντεσ. οὐ μὴν ἔλαθόν γε τοὺσ πολεμίουσ ἐσ· τέλοσ οὐδὲ περιέλαβον αὐτούσ· ὁ γάρ τοι Ῥάσκοσ, ὁ ἀδελφὸσ τοῦ Ῥασκουπόλιδοσ, ἐκ τῆσ βοῆσ ὑπονοήσασ ἐσκέψατο καὶ τὸ γιγνόμενον ἰδὼν ἐθαύμασε μὲν ὁδὸν ἄνυδρον ἐλθόντοσ στρατοῦ τοσοῦδε, ἣν οὐδὲ θηρίον ᾤετο ὁδεύσειν διὰ τοιᾶσδε ὕλησ, καὶ ἀνήγγειλε τοῖσ ἀμφὶ τὸν Νωρβανόν· οἱ δὲ νυκτὸσ ἔφευγον ἐκ τῶν Σαπαίων ἐπ’ Ἀμφιπόλεωσ. καὶ οἱ Θρᾷκεσ ἄμφω διὰ στόματοσ ἦσαν ἐν τοῖσ στρατοῖσ, ὁ μὲν ἀγνοουμένην ἀγαγών, ὁ δ’ οὐκ ἀγνοήσασ. Οἱ δ’ ἀμφὶ τὸν Βροῦτον ἐκ παραλόγου τόλμησ ἐσ Φιλίππουσ παρῆλθον, ἔνθα αὐτοῖσ καὶ ὁ Τίλλιοσ ἐπικατήχθη καὶ πᾶσ ὁ στρατὸσ συνεληλύθει.

οἱ δὲ Φίλιπποι πόλισ ἐστίν, ἣ Δάτοσ ὠνομάζετο πάλαι καὶ Κρηνίδεσ ἔτι πρὸ Δάτου· κρῆναι γάρ εἰσι περὶ τῷ λόφῳ ναμάτων πολλαί. Φίλιπποσ δὲ ὡσ εὐφυὲσ ἐπὶ Θρᾴκησ χωρίον ὠχύρωσέ τε καὶ ἀφ’ ἑαυτοῦ Φιλίππουσ προσεῖπεν. ἔστι δὲ ἡ πόλισ ἐπὶ λόφου περικρήμνου, τοσαύτη τὸ μέγεθοσ, ὅσον ἐστὶ τοῦ λόφου τὸ εὖροσ. ἔχει δὲ πρὸσ μὲν ἄρκτῳ δρυμούσ, δι’ ὧν ὁ Ῥασκούπολισ ἤγαγε τοὺσ ἀμφὶ τὸν Βροῦτον· πρὸσ δὲ τῇ μεσημβρίᾳ ἕλοσ ἔστι καὶ θάλασσα μετ’ αὐτό, κατὰ δὲ τὴν ἑώ τὰ στενὰ τὰ Σαπαίων τε καὶ Κορπίλων, ἐκ δὲ τὴσ δύσεωσ πεδίον μέχρι Μυρκίνου τε καὶ Δραβήσκου καὶ ποταμοῦ Στρυμόνοσ, τριακοσίων που καὶ πεντήκοντα σταδίων, εὔφορον πάνυ καὶ καλόν, ἔνθα καὶ τὸ πάθοσ τῇ Κόρῃ φασὶν ἀνθιζομένῃ γενέσθαι, καὶ ποταμὸσ ἔστι Ζυγάκτησ, ἐν ᾧ τοῦ θεοῦ περῶντοσ τὸ ἁρ́μα τὸν ζυγὸν ἄξαι λέγουσι καὶ τῷ ποταμῷ γενέσθαι τὸ ὄνομα. κατωφερὲσ δ’ ἐστὶ τὸ πεδίον, ὡσ ἐπιδέξιον μὲν εἶναι τοῖσ ἄνωθεν ὁρμῶσιν ἐκ τῶν Φιλίππων, ἄναντεσ δὲ τοῖσ ἐξ Ἀμφιπόλεωσ βιαζομένοισ. Φιλίππων μὲν οὖν ἐστιν ἕτεροσ λόφοσ οὐ μακράν, ὃν Διονύσου λέγουσιν, ἐν ᾧ καὶ τὰ χρυσεῖα ἔστι τὰ Ἄσυλα καλούμενα.

ἀπὸ δὲ τούτου δέκα σταδίουσ προελθόντι δύο εἰσὶν ἄλλοι λόφοι, Φιλίππων μὲν αὐτῶν ὅσον ὀκτωκαίδεκα σταδίουσ ἀφεστῶτεσ, ἀλλήλων δὲ ὅσον ὀκτώ, ἐν οἷσ ἐστρατοπέδευσαν, Κάσσιοσ μὲν ἐπὶ τοῦ πρὸσ μεσημβρίαν, Βροῦτοσ δὲ ἐπὶ τοῦ βορείου. καὶ τῶν ἀμφὶ τὸν Νωρβανὸν ὑποχωρούντων οὐκέτι προῄεσαν· Ἀντώνιόν τε γὰρ ἐπυνθάνοντο πλησιάζειν, Καίσαροσ ὑπολελειμμένου διὰ νόσον ἐν Ἐπιδάμνῳ, καὶ τὸ πεδίον ἦν ἐναγωνίσασθαι καλὸν καὶ οἱ κρημνοὶ στρατοπεδεῦσαι. τὰ γὰρ ἑκατέρωθεν αὐτῶν, τῇ μὲν ἦν ἕλη καὶ λίμναι μέχρι τοῦ Στρυμόνοσ, τῇ δὲ τὰ στενὰ καὶ ἀτριβῆ καὶ ἀνόδευτα· τὸ δὲ μέσον τῶν λόφων, τὰ ὀκτὼ στάδια, δίοδοσ ἦν ἐσ τὴν Ἀσίαν τε καὶ Εὐρώπην καθάπερ πύλαι, καὶ αὐτὰ διετείχισαν ἀπὸ χάρακοσ ἐσ χάρακα καὶ πύλασ ἐν μέσῳ κατέλιπον, ὡσ ἓν εἶναι τὰ δύο στρατόπεδα. ἦν δὲ καὶ παρ’ αὐτὸ ποταμόσ, ὃν Γάγγαν τινέσ, οἳ δὲ Γαγγίτην λέγουσι, καὶ θάλασσα ὄπισθεν, ἐν ᾗ καὶ τὰ ταμιεῖα καὶ ἐνορμίσματα ἔμελλον ἕξειν. Θάσον μὲν δὴ ταμιεῖον, ἀπὸ ἑκατὸν σταδίων οὖσαν, ἐτίθεντο, ἐνόρμισμα δὲ ταῖσ τριήρεσι Νέαν πόλιν, ἀπὸ ἑβδομήκοντα σταδίων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 13

(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 13)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION