헬라어 문장 검색 - Αππιαν́ΤηεΞιϝί4́10́

(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 10)

Τὰ δ’ ἀμφὶ Λυκίαν καὶ Βροῦτον, μικρὰ καὶ τῶν ἀμφὶ τοῦτον ἐσ ὑπόμνησιν ἀναλαβόντι ἄνωθεν, ἦν τοιάδε. ἐπειδὴ παρὰ Ἀπουληίου στρατιάν τέ τινα εἰλήφει, ὅσην Ἀπουλήιοσ εἶχεν, καὶ χρήματα ἐσ ἑξακισχίλια καὶ μύρια τάλαντα, ὅσα ἐκ τῶν φόρων τῆσ Ἀσίασ συνείλεκτο, παρῆλθεν ἐσ Βοιωτίαν. ψηφισαμένησ δὲ αὐτῷ τῆσ βουλῆσ τοῖσ τε χρήμασιν ἐσ τὰ παρόντα χρῆσθαι καὶ Μακεδονίασ ἄρχειν καὶ τῆσ Ἰλλυρίδοσ ἐπὶ τῇ Μακεδονίᾳ, τὰ μὲν ἐν τοῖσ Ἰλλυριοῖσ τρία τέλη τοῦ στρατοῦ παραλαμβάνει, Οὐατινίου τοῦ πρότερον ἄρχοντοσ Ἰλλυριῶν παραδόντοσ, ἓν δὲ ἐκ Μακεδονίασ ἀφείλετο Γάιον, τὸν ἀδελφὸν Ἀντωνίου. τέσσαρα δὲ ἐπὶ τούτοισ ἄλλα συναγαγὼν ὀκτὼ τὰ πάντα εἶχε, Γαϊῴ Καίσαρι τὰ πολλὰ αὐτῶν ἐστρατευμένα. εἶχε δὲ καὶ ἱππέων πλῆθοσ καὶ ψιλοὺσ καὶ τοξότασ, καὶ τοὺσ Μακεδόνασ ἐπαινῶν ἐσ τὸν Ἰταλικὸν ἤσκει τρόπον. ἀγείροντι δὲ αὐτῷ στρατὸν ἔτι καὶ χρήματα συντυχία Θρᾴκιοσ τοιάδε γίγνεται. Πολεμοκρατία, γυνή τινοσ τῶν βασιλίσκων, ἀναιρεθέντοσ αὐτῇ τοῦ ἀνδρὸσ ὑπὸ ἐχθρῶν δείσασα περὶ τῷ παιδὶ ἔτι ὄντι μειρακίῳ, ἧκεν αὐτὸν φέρουσα καὶ ἐνεχείρισε Βρούτῳ, ἐνεχείρισε δὲ καὶ τοὺσ τοῦ ἀνδρὸσ θησαυρούσ. ὁ δὲ τὸν μὲν παῖδα Κυζικηνοῖσ ἀνατρέφειν παρέδωκε, μέχρι σχολάσειεν ἐπὶ τὴν βασιλείαν καταγαγεῖν, ἐν δὲ τοῖσ θησαυροῖσ εὑρ͂ε παράδοξον χρυσίου τι πλῆθοσ καὶ ἀργύρου. Καὶ τοῦτο μὲν ἔκοπτε καὶ νόμισμα ἐποίει· ὡσ δὲ ἦλθέ τε ὁ Κάσσιοσ καὶ ἔδοξε Λυκίουσ καὶ Ροδίουσ προεξαιρεῖν, ἐτράπετο Λυκίων ἐπὶ Ξανθίουσ πρώτουσ.

οἱ δὲ τά τε προάστεια σφῶν καθεῖλον, ἵνα μὴ ἐσ κατάλυσιν αὐτοῖσ ὁ Βροῦτοσ μηδ’ ἐσ ὕλην ἔχῃ χρῆσθαι, καὶ τὴν πόλιν περιταφρεύσαντεσ ἀπεμάχοντο ἀπὸ τῆσ τάφρου, τὸ μὲν βάθοσ οὔσησ πεντήκοντα ποδῶν βαθυτέρασ, τὸ δὲ πλάτοσ κατὰ λόγον τοῦ βάθουσ, ὥστε παρ’ αὐτὴν ἑστῶτεσ ἠκόντιζόν τε καὶ ἐτόξευον ὥσπερ ἐν μέσῳ ποταμὸν ἔχοντεσ ἀπέρατον. ὁ δὲ Βροῦτοσ αὐτὴν ἔχου βιαζόμενοσ καὶ σκεπαστήρια τῶν ἐργαζομένων προυτίθει καὶ τὸν στρατὸν ἐσ ἡμέραν καὶ νύκτα ἐμέριζε, καὶ τὴν ὕλην μακρόθεν, ὥσπερ ἐν τοῖσ ἀγῶσι, σὺν δρόμῳ καὶ βοῇ μετέφερεν, οὐδὲν ἐκλείπων σπουδῆσ καὶ πόνου. ὅθεν αὐτῷ τὸ ἔργον ἐλπισθὲν ἢ οὐκ ἔσεσθαι κωλυόντων τῶν πολεμίων ἢ πολλοῖσ μησὶ μόλισ ἔσεσθαι, ὀλίγαισ ἡμέραισ ἐξείργαστο, καὶ οἱ Ξάνθιοι κατακλεισθέντεσ ἐπολιορκοῦντο. Καὶ αὐτοῖσ ὁ Βροῦτοσ τοὺσ μὲν ἐκ μηχανημάτων εἰσ τὰ τείχη, τοὺσ δὲ ἐκ ποδὸσ ἐπῆγεν ἐπὶ τὰσ πύλασ καὶ πάντασ ἐνήλλασσε συνεχῶσ.

οἱ δὲ ἀκμῆσιν αἰεὶ κεκμηκότεσ συμφερόμενοι καὶ τετρωμένοι πάντεσ, ὅμωσ ὑπέμενον, ἑώσ σφίσιν αἱ ἐπάλξεισ διέμενον. ὡσ δὲ καὶ αὗται κατεσύρησαν καὶ οἱ πύργοι διερρώγεσαν, ὑποτοπήσασ τὸ ἐσόμενον ὁ Βροῦτοσ ἐκέλευσε τὰσ ἐφέδρουσ τῶν πυλῶν τάξεισ ἀποστῆναι· καὶ οἱ Ξάνθιοι νομίσαντεσ ἀφυλαξίαν καὶ ἀμέλειαν εἶναι νυκτὸσ ἐξέδραμον μετὰ λαμπάδων ἐπὶ τὰ μηχανήματα. ταχὺ δὲ ἐκ συνθήματοσ αὐτοῖσ τῶν Ῥωμαίων ἐπιδραμόντων, συνέφευγον αὖθισ ἐσ τὰσ πύλασ· καὶ τῶν φυλάκων αὐτὰσ προαποκλεισάντων ὑπὸ δέουσ, μὴ συνεσπέσοιεν οἱ πολέμιοι, φθόροσ ἦν Ξανθίων πολὺσ ἀμφὶ ταῖσ πύλαισ ἀποκεκλεισμένων. Οὐ πολὺ δὲ ὕστερον ἐξέδραμον αὖθισ οἱ λοιποὶ περὶ μεσημβρίαν, ἀναχωρούσησ πάλιν τῆσ τάξεωσ, καὶ ἐνέπρησαν τὰ μηχανήματα ἅπαντα ἀθρόωσ.

πεπετασμένων δ’ αὐτοῖσ τῶν πυλῶν διὰ τὸ πρότερον πάθοσ, συνεισέπεσον ἀμφὶ δισχιλίουσ μάλιστα Ῥωμαίων. καὶ ἑτέροισ δὲ εἰσωθιζομένοισ ἀμφὶ τὴν εἴσοδον ἐπέπεσον αἰφνίδιον αἱ πύλαι, εἴθ’ ὑπό του Ξανθίων εἴτε καὶ αὐτομάτωσ τῶν χαλαστηρίων διαρραγέντων, ὥστε τῶν ἐσβιασαμένων Ῥωμαίων τοὺσ μὲν ἀπολέσθαι, τοὺσ δὲ ἔνδον ἀποληφθῆναι, τὰσ πύλασ οὐ δυναμένουσ ἔτι ἀνασπάσαι, χωρὶσ ἀνασπαστηρίων γενομένασ. βαλλόμενοι δ’ ἐν τοῖσ στενωποῖσ ἄνωθεν ὑπὸ τῶν Ξανθίων, βιασάμενοί ποτε μόλισ ἐσ τὴν ἀγορὰν ἐγγὺσ οὖσαν διέδραμον· κἀνταῦθα τῶν μὲν συμπλεκομένων σφίσι κρατοῦντεσ, τοξευόμενοι δὲ χαλεπῶσ καὶ οὐδὲν ἔχοντεσ αὐτοὶ τόξον ἢ ἀκόντιον, παρὰ τὸ Σαρπηδόνειον, ἵνα μὴ κυκλωθεῖεν, διέδραμον. οἱ δ’ ἔξω τείχουσ Ῥωμαῖοι περὶ τῶν ἔνδον ἀγανακτοῦντέσ τε καὶ δεδιότεσ, Βρούτου περιθέοντοσ αὐτούσ, ἐσ πᾶσαν ἐμερίζοντο πεῖραν, οὔτε τὰσ πύλασ δυνάμενοι ῥῆξαι σιδήρῳ περιβεβλημένασ, οὔτε κλιμάκων ἢ πύργων ἐμπεπρησμένων εὐποροῦντεσ. ἀλλ’ οἱ μὲν ἐσχεδίαζον κλίμακασ, οἱ δὲ κεραίασ τοῖσ τείχεσι προστιθέντεσ ὡσ διὰ κλιμάκων ἐπεχείρουν, οἱ δὲ καὶ σιδήρια ὀξέα καλωδίοισ περιτιθέντεσ ἐσφενδόνων τὰ σιδήρια ἐσ τὸ τεῖχοσ ἄνω καί, ὅτε καταπαγείη τινὰ αὐτῶν, ἑαυτοὺσ ἀνίμων. Οἰνοανδεῖσ δὲ γείτονεσ, διὰ τὴν ἐσ τοὺσ Ξανθίουσ ἔχθραν τῷ Βρούτῳ συμμαχοῦντεσ, διὰ τῶν κρημνῶν ἐπετροβάτουν ἄνω·

καὶ αὐτοὺσ ἰδόντεσ οἱ Ῥωμαῖοι ἐμιμοῦντο ἐπιμόχθωσ. καὶ πολλοὶ μὲν ἐξέπιπτον, εἰσὶ δ’ οἳ τὸ τεῖχοσ ὑπερβάντεσ καὶ πυλίδα ἀνέῳξαν, ἣ προεσταύρωτο πυκνοτάτοισ σταυροῖσ, καὶ τοὺσ εὐτολμοτάτουσ αἰωρουμένουσ ὑπὲρ τὰ σταυρώματα ἐσεδέχοντο. καὶ πλείουσ γενόμενοι τὰσ πύλασ ἔκοπτον, οὐ περιβεβλημένασ ἔτι τῷ σιδήρῳ τὰ ἐντόσ, ἀντικοπτόντων αὐτοῖσ ἅμα ἔξωθεν ἑτέρων ἐσ τὸ αὐτὸ καὶ συνεργούντων. Ξανθίων δὲ σὺν μεγάλῃ πάνυ βοῇ τοῖσ ἀμφὶ τὸ Σαρπηδόνειον οὖσι Ῥωμαίοισ ἐπιθεόντων, δείσαντεσ ὑπὲρ αὐτῶν, ὅσοι περὶ τὰσ πύλασ ἔνδοθέν τε καὶ ἔξωθεν αὐτὰσ ἔκοπτον, ὑπὸ μανιώδουσ ὁρμῆσ ἐβιάζοντο καὶ διαρρήξαντεσ ἐσέδραμον ἀθρόοι, δύνοντοσ ἄρτι τοῦ θεοῦ, μετὰ ἀλαλαγῆσ, ἵνα σύμβολον εἰή τοῖσ ἐντὸσ οὖσιν. Ἁλούσησ δὲ τῆσ πόλεωσ οἱ Ξάνθιοι ἐσ τὰσ οἰκίασ συνέτρεχον καὶ τὰ φίλτατα σφῶν κατέκαινον, ἑκόντα τὴν σφαγὴν ὑπέχοντα.

οἰμωγῆσ δὲ γιγνομένησ ὁ Βροῦτοσ νομίσασ ἁρπαγὴν εἶναι τὸν στρατὸν ἀνεῖργε διὰ κηρύκων· ὡσ δὲ ἔγνω τὸ γιγνόμενον, ᾤκτειρεν ἀνδρῶν φρόνημα φιλελεύθερον καὶ σπονδὰσ περιέπεμπεν. οἱ δὲ καὶ τοὺσ φέροντασ ἔβαλλον καὶ τὰ σφέτερα πάντα ἀνελόντεσ ἐσ πυρὰσ προνενησ μένασ ἐν ταῖσ οἰκίαισ ἐπέθεσαν καὶ τὸ πῦρ ἅψαντεσ ἑαυτοὺσ ἐπικατέσφαξαν. Βροῦτοσ δὲ τῶν ἱερῶν περισώσασ ὅσα ἐδύνατο, μόνουσ θεράποντασ εἷλε Ξανθίων καὶ ἐκ τῶν ἀνδρῶν γύναια ὀλίγα ἐλεύθερα καὶ ἄνδρασ οὐδὲ ἐσ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα πάντασ. Ξάνθιοι μὲν δὴ τρίτον ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἀπώλλυντο ἐλευθερίασ οὕνεκα. καὶ γὰρ ἐπὶ Ἁρπάγου τοῦ Μήδου, Κύρῳ τῷ μεγάλῳ στρατηγοῦντοσ, ὧδε σφᾶσ ἀντὶ δουλοσύνησ διέφθειραν, καὶ τάφοσ Ξανθίοισ ἡ πόλισ ἀνειληθεῖσιν ὑπὸ Ἁρπάγου τότε ἐγένετο· καὶ ἐπὶ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου φασὶν ὅμοια παθεῖν, οὐχ ὑποστάντασ οὐδὲ Ἀλεξάνδρῳ μετὰ τοσῆσδε γῆσ ἀρχὴν ὑπακοῦσαι. Βροῦτοσ δὲ ἐσ Πάταρα ἀπὸ Ξάνθου κατῄει, πόλιν ἐοικυῖαν ἐπινείῳ Ξανθίων, καὶ περιστήσασ αὐτοῖσ τὸν στρατὸν ἐκέλευσεν ἐσ πάντα ὑπακούειν ἢ τὰσ Ξανθίων συμφορὰσ προσδέχεσθαι·

καὶ ὁ Βροῦτοσ τὸν μὲν νεανίαν ἀπεδέξατο τῆσ σιωπῆσ καὶ τὴν μητέρα τοῦ πάθουσ καὶ μεθῆκεν ἀμφοτέρουσ ἀπαθεῖσ ἀπιέναι τὸ χρυσίον φερομένουσ, τὸν δὲ οἰκέτην ὡσ πέρα τοῦ προστάγματοσ ἐπιβουλεύσαντα τοῖσ δεσπόταισ ἐκρέμασε. προσήγοντό τε αὐτοῖσ οἱ Ξάνθιοι ὀδυρόμενοι τὰ σφέτερα καὶ παραινοῦντεσ ἀμείνονα βουλεύσασθαι. Ξανθίοισ δὲ οὐδὲν ἀποκριναμένων πω τῶν Παταρέων, ἐδίδου τὸ λοιπὸν αὐτοῖσ τῆσ ἡμέρασ ἐσ σκέψιν καὶ ἀνεχώρει. ἅμα δὲ ἡμέρᾳ προσῆγεν. οἱ δὲ ἀπό τε τῶν τειχῶν ἐβόων ὑπακούειν, ἐσ ὅ τι βούλοιτο, καὶ τὰσ πύλασ ἀνεῴγνυον. ὁ δ’ ἐσελθὼν ἔκτεινε μὲν οὐδένα οὐδ’ ἐξήλασε, χρυσὸν δὲ καὶ ἄργυρον, ὅσον ἡ πόλισ εἶχε, συνενεγκὼν ἐκέλευε καὶ τὸν ἰδιωτικὸν ἑκάστουσ ἐσφέρειν ὑπὸ ζημίαισ καὶ μηνύμασιν, οἱοίσ καὶ Κάσσιοσ ἐκήρυξεν ἐν Ῥόδῳ. καὶ οἱ μὲν ἐσέφερον, θεράπων δὲ τὸν δεσπότην ἐμήνυσε χρυσίον κρύψαι καὶ πεμφθέντι λοχαγῷ τὸ χρυσίον ἔδειξεν. ἀγομένων δὲ ἁπάντων ὁ μὲν δεσπότησ ἐσιώπα, ἡ δὲ ἐκείνου μήτηρ περισῴζουσα τὸν υἱὸν εἵπετο, βοῶσα αὐτὴ τὸ χρυσίον κρύψαι. ὁ δὲ οἰκέτησ, οὐδὲ ἀνερωτώμενοσ, τὴν μὲν ἤλεγχε ψευδομένην, τὸν δὲ κρύψαντα. Τῷ δ’ αὐτῷ χρόνῳ καὶ Λέντλοσ ἐπιπεμφθεὶσ Ἀνδριάκῃ Μυρέων ἐπινείῳ τήν τε ἅλυσιν ἔρρηξε τοῦ λιμένοσ καὶ ἐσ Μύρα ἀνῄει.

Μυρέων δέ, ἃ προσέτασσε, δεχομένων χρηματισάμενοσ ὁμοίωσ ἐσ Βροῦτον ἐπανῄει. καὶ τὸ κοινὸν τὸ Λυκίων ἐσ Βροῦτον ἐπρέσβευε, συμμαχήσειν τε ὑπισχνούμενοι καὶ ἐσοίσειν, ὅσα δύναιντο. ὁ δὲ αὐτοῖσ ἐσφοράσ τε ἐπέβαλε καὶ Ξανθίων τοὺσ ἐλευθέρουσ ἀπεδίδου τῇ πόλει καὶ τὸ ναυτικὸν τὸ Λυκίων ἅμα ταῖσ ἄλλαῖσ ναυσὶν ἐκέλευε περιπλεῖν ἐσ Ἄβυδον, ἔνθα καὶ τὸ πεζὸν αὐτὸσ ἦγε καὶ Κάσσιον ἐξ Ιὠνίασ ἀνέμενεν, ὡσ ἐσ Σηστὸν ὁμοῦ διαβαλοῦντεσ. Μοῦρκοσ δὲ ἐν Πελοποννήσῳ ναυλοχῶν Κλεοπάτραν, ἐπειδὴ ἔμαθεν αὐτὴν ὑπὸ χειμῶνοσ ἀμφὶ τῇ Λιβύῃ βλαβεῖσαν καὶ τὰ ναυάγια εἶδε μέχρι τῆσ Λακωνικῆσ ἐκφερόμενα καὶ σὺν ἀρρωστίᾳ μόλισ αὐτὴν ἐσ τὰ ἑαυτῆσ ἐπανιοῦσαν, ἵνα μὴ δι’ ἀπραξίασ εἰή μετὰ τοσοῦδε στόλου, διέπλευσεν ἐπὶ Βρεντεσίου καὶ ἐσ τὴν ἐπικειμένην τῷ λιμένι νῆσον ὁρμισάμενοσ ἐκώλυε τὴν ὑπόλοιπον τῶν πολεμίων στρατιὰν ἢ ἀγορὰν ἐσ Μακεδονίαν περαιοῦσθαι. καὶ αὐτὸν ὁ Ἀντώνιοσ ἀπεμάχετο ναυσὶ μακραῖσ, ὅσαισ εἶχεν, ὀλίγαισ· ἀπεμάχετο δὲ καὶ πύργοισ, οὓσ ἐπῆγεν ἐπὶ σχεδιῶν, ὅτε τὸν στρατὸν ὁλκάσιν ἐκπέμποι κατὰ μέρη, πνεῦμα ἀπὸ τῆσ γῆσ πολὺ φυλάσσων, ἵνα μὴ καταλαμβάνοιντο ὑπὸ τοῦ Μούρκου. κακοπαθῶν δὲ ἐκάλει Καίσαρα, Πομπηίῳ Σέξστῳ κατὰ Σικελίαν περὶ αὐτῆσ Σικελίασ ναυμαχοῦντα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 10

(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 10)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION