- ἐὰν ἀποπλύνῃ ἐν νίτρῳ καὶ πληθύνῃσ σεαυτῇ πόαν, κεκηλίδωσαι ἐν ταῖσ ἀδικίαισ σου ἐναντίον ἐμοῦ, λέγει Κύριοσ. (Septuagint, Liber Ieremiae 2:21)
(70인역 성경, 예레미야서 2:21)
- "βοηθοῦνται δ’ ἀπὸ ὑδρομέλιτοσ πόσεωσ καὶ ὀξυμέλιτοσ, νίτρου καὶ ὄξουσ, μετὰ τὴν πόσιν δὲ ἐμεῖν δεῖ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 5297)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 5297)
- ἀστάφιδοσ, ἁλῶν, σιραίου, σιλφίου, τυροῦ, θύμου, σησάμου, νίτρου, κυμίνου, ῥοῦ, μέλιτοσ, ὀριγάνου, βοτανίων, ὄξουσ, ἐλαῶν, εἰσ ἀβυρτάκην χλόησ, καππάριδοσ, ᾠῶν, ταρίχουσ, καρδάμων, θρίων, ὀποῦ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 77 1:8)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 77 1:8)
- οὐ μὴ πρότερον οἴσεισ,2 θεοῖσιν ἐχθρὲ σύ, τὸ λεβήτιον, τἀκ τοῦ νίτρου πάλιν ὑστερεῖσ; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 683)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 683)
- "ἄλλα γὰρ ἄλλοισ οἰκεῖα καὶ πρόσφορα, καθάπερ τῆσ μὲν πορφύρασ ὁ κύαμοσ τῆσ δὲ κρόκου τὸ νίτρον δοκεῖ τὴν βαφὴν ἄγειν μεμιγμένον βύσσῳ δὲ γλαυκῇ κόκκου καταμίσγεται ὡσ Ἐμπεδοκλῆσ εἴρηκε. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 416)
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 416)
- τὰ μὲν τοιαῦτα ὕδατα νομίζω μοχθηρὰ εἶναι πρὸσ ἅπαν χρῆμα‧ δεύτερα δὲ ὅσων εἰε͂ν αἱ πηγαὶ ἐκ πετρέων‐‐σκληρὰ γὰρ ἀνάγκη εἶναι‐‐ἢ ἐκ γῆσ, ὅκου θερμὰ ὕδατά ἐστιν, ἢ σίδηροσ γίνεται ἢ χαλκὸσ ἢ ἄργυροσ ἢ χρυσὸσ ἢ θεῖον ἢ στυπτηρίη ἢ ἄσφαλτον ἢ νίτρον. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , vii.17)
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, , vii.17)
- ἐνηψήσθω δὲ ἐν αὐτῇ ἄνηθον, κόνυζα · ἀγαθὸν δὲ ὁμοῦ τὰ πάντα· ἢν δὲ καὶ φύση ἐνῇ, κυμίνου καὶ σελίνου τῶν καρπῶν ἠδὲ ὁκόσα οὔρων καὶ φυσέων ἀγωγά· καὶ νίτρον ἐνσείσαντα ἐμπάσσειν. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 59)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 59)
- Ἢν δὲ μὴ δοκέῃ τάμνειν φλέβα, ψύξιοσ πολλῆσ καὶ νάρκησ καὶ ἀναισθήσιοσ ἀμφισχούσησ τὸν ἄνθρωπον, ὑποκλύζειν ἐσ κένωσιν τοῦ πλήθεοσ τῶν ἐν τοῖσι ἐντέροισι ̔τὰ πολλὰ γὰρ ὑπ’ ἀδηφαγίησ καὶ οἰνοφλυγίησ παραπλῆγεσ γίγνονταἰ, καὶ εἰσ τὴν ἀντίσπασιν τῶν τὴν κεφαλὴν ἀμφεχόν των χυμῶν· ἔστω δὲ τὸ κλύσμα δριμὺ, καὶ φλεγμάτων καὶ χολῆσ ἀγωγὸν, ὡσ μὴ νίτρον ἔχειν μοῦνον, ἀλλὰ καὶ εὐφόρβιον, ὅσον ὁλκῆσ τριώβολον, ἐσ τόδε ξύνηθεσ πλῆθοσ τοῦ κλύσματοσ, καὶ κολοκυνθίδοσ τὸ ἐντόσ, ἢ κενταυρίου τῆσ κόμησ ἀφεψήματοσ εἰσ ἔλαιον, ἧ ὕδωρ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 160)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 160)
- ξυνεχὲσ δὲ τουτέοισι τὸ πλευρὸν καταιον εῖν , ἠδὲ ἐπιπλάττε ιν πρὸ τῆσ προσάρσιοσ · πρὸσ τοῖσι ξυνήθεσι πλάσμασι , μελίλωτον ἑψηθὲν ξὺν μελικρήτῳ, ξυμμίσγοντα μήκωνοσ τῆσ σαρκὸσ ἐνηψημένησ , καὶ μάννησ ἄλητον ἐμπάσσειν· ἢν δὲ ὑγροτέρη ᾖ ἀναγωγὴ καὶ πολλὴ, αἴρησ ἄλητον ἢ ἐρυσίμου ξυμμίσγειν καὶ νίτρον ἐμπάσσειν· ἢν δὲ μῆκοσ ἤδη τῆσ νούσου γίγνηται, καὶ τῆσ ὀδύνησ ἐγκεομένησ , καὶ ὑγρῆσ καθάρσιοσ γιγνομένησ , ἔμπυον μὲν ἐλπὶσ τὸν ἄνθρωπον ἔσεσθαι · σίνηπι δὲ ξυμμίσγειν καὶ κάγχρυ τοῖσι ἐπιπλάσμασι. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 380)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 380)