- τὸ γὰρ πέπερι καὶ κόμμι καὶ κοῖφι ξενικά. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 73 3:4)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 73 3:4)
- ωὐτὸσ γὰρ ἀμφοῖν ὀλέθρου τρόποσ· ἀλλὰ καὶ τοῖσι ἐσ τὸ στόμα φαρμάκοισι τοῖσι αὐτέοισι χρέεσθαι καὶ στύψεσι καὶ μαλθακτηρίοισ, καὶ πυρίῃ τῇ ἔξωθεν, καὶ ἐπιπλάσμασι, καὶ ἐσ τὸ στόμα ἐγχρίσμασι · περὶ δὲ τὸν κίονα ἢ τὴν σταφυλὴν ἔστω στῦμμα, Ῥοὸσ χυλὸσ, μέλιτι ἢ ὕδατι λυθεῖσα ἀκακία, ὑποκιστὶσ, γῆ Σαμίη, ἢ Λημνίη, ἢ Σινῶπισ, ἠδὲ ὀμφάκιον· ἢν δὲ ἑλκώδησ ἐῄ, κόμμι καὶ ἄμυλον δευθέντα Ῥόδων ἢ φοινίκων ἀφεψήματι, καὶ πτισάνησ, ἢ τράγου χυλόσ· ἐπὶ δὲ τοῦ κίονοσ ἔστω πλέον τι τῶν εὐτονωτέρων, διὰ σμύρνησ τε καὶ κόστου, καὶ κυπέρου. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 328)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 328)
- ἀτὰρ καὶ κόμμι ξὺν τῷ φυτῷ καὶ τράγου τῆσ ἀκάνθησ τὸ δάκρυον · ποικίλων δὲ φαρμάκων μυρίη μὲν ἡ πείρη, ποικίλαι δὲ καὶ χρήσιεσ, τροχίσκων, τοῦ διὰ τῆσ Αἰγυπτίασ ἀκάνθησ, καὶ ἑτέρου δι’ ἠλέκτρου, καὶ ἄλλου τοῦ κροκώδεοσ, ὧν ἡ σκευασίη ἰδίῃ λέλεκται. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 90)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 90)
- ἔπειτα ἀψινθίου κόμην, καὶ μυρσίνησ, ἠδ’ ἀκακίησ, καὶ μάννησ σεσησμένων , ξυμμίσγειν · ὁμοῦ δὲ τὰ πάντα φυράσαντα, κηρωτῇ ἀναλαμβάνειν οἰνανθίνῃ· ἢν δὲ ὑπὸ τῶνδε μὴ ἴσχηται ὁ ἱδρὼσ, ὄμφακοσ χυλὸσ εἰσ φύρησιν ξυντεθεὶσ, καὶ ἀκακίη, καὶ κόμμι, ἠδὲ Ῥοὸσ τὸ ἐδώδιμον, καὶ στυπτηρίη, καὶ φοίνικεσ, καὶ Ῥόδων χυλὸσ εὔπνοοσ· ἅμα πάντα νάρδῳ τε καὶ οἰνάνθησ τῷ λίπαϊ, ἐσ τὸν θώρηκα τιθέναι · καὶ γὰρ τόδε ἐμψύχει τε καὶ στύφει. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 167)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 167)
- Ἔπειτα χρὴ δέρματοσ καρχηδονίου, ἢν μὲν νηπιώτεροσ ἐῄ ὁ τρωθεὶσ, ἀρκέει τῷ λοπῷ χρέεσθαι, ἢν δὲ τελειότεροσ ἐῄ, αὐτῷ τῷ δέρματι‧ ταμόντα δὲ χρὴ εὖροσ ὡσ τριδάκτυλον, ἢ ὅκωσ ἂν ἁρμόζῃ, ὑπαλείψαντα κόμμι τὴν γνάθον εὑ̓μενέστερον γὰῤ, κόλλῃ προσκολλῆσαι τὸ δέρμα ἄκρον πρὸσ τὸ ἀποκεκαυλισμένον τῆσ γνάθου, ἀπολείποντα ὡσ δάκτυλον ἀπὸ τοῦ τρώματοσ ἢ ὀλίγῳ πλέον‧ τοῦτο μὲν ἐσ τὸ κάτω μέροσ‧ ἐχέτω δὲ ἐντομὴν κατὰ τὴν ἴξιν τοῦ γενείου ὁ ἱμὰσ, ὡσ ἀμφιβεβήκῃ ἀμφὶ τὸ ὀξὺ τοῦ γενείου. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 33.4)
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 33.4)