Ancient Greek-English Dictionary Language

ζημιόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ζημιόω

Structure: ζημιό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from zhmi/a

Sense

  1. to cause loss or do damage to, will suffer, losses
  2. to fine, amerce, mulct in, to be fined or amerced in, wilt lose
  3. to punish

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ζημίω ζημίοις ζημίοι
Dual ζημίουτον ζημίουτον
Plural ζημίουμεν ζημίουτε ζημίουσιν*
SubjunctiveSingular ζημίω ζημίοις ζημίοι
Dual ζημίωτον ζημίωτον
Plural ζημίωμεν ζημίωτε ζημίωσιν*
OptativeSingular ζημίοιμι ζημίοις ζημίοι
Dual ζημίοιτον ζημιοίτην
Plural ζημίοιμεν ζημίοιτε ζημίοιεν
ImperativeSingular ζημῖου ζημιοῦτω
Dual ζημίουτον ζημιοῦτων
Plural ζημίουτε ζημιοῦντων, ζημιοῦτωσαν
Infinitive ζημίουν
Participle MasculineFeminineNeuter
ζημιων ζημιουντος ζημιουσα ζημιουσης ζημιουν ζημιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ζημίουμαι ζημίοι ζημίουται
Dual ζημίουσθον ζημίουσθον
Plural ζημιοῦμεθα ζημίουσθε ζημίουνται
SubjunctiveSingular ζημίωμαι ζημίοι ζημίωται
Dual ζημίωσθον ζημίωσθον
Plural ζημιώμεθα ζημίωσθε ζημίωνται
OptativeSingular ζημιοίμην ζημίοιο ζημίοιτο
Dual ζημίοισθον ζημιοίσθην
Plural ζημιοίμεθα ζημίοισθε ζημίοιντο
ImperativeSingular ζημίου ζημιοῦσθω
Dual ζημίουσθον ζημιοῦσθων
Plural ζημίουσθε ζημιοῦσθων, ζημιοῦσθωσαν
Infinitive ζημίουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ζημιουμενος ζημιουμενου ζημιουμενη ζημιουμενης ζημιουμενον ζημιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ἔπειτα ἑκάστῳ παρατίθεται ἄρτοσ καθαρὸσ εἰσ πλάτοσ πεποιημένοσ, ἐφ’ ᾧ ἐπίκειται ἄρτοσ ἕτεροσ, ὃν κριβανίτην καλοῦσι, καὶ κρέασ ὑειόν καὶ λεκάριον πτισάνησ ἢ λαχάνου τοῦ κατὰ καιρὸν γινομένου ᾠά τε δύο καὶ τυροῦ τροφαλὶσ σῦκά τε ξηρὰ καὶ πλακοῦσ καὶ στέφανοσ, καὶ ὃσ ἂν ἔξω τι τούτων ἱεροποιὸσ παρασκευάσῃ ὑπὸ τῶν τιμούχων ζημιοῦται, ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τοῖσ σιτουμένοισ ἐν πρυτανείῳ ἔξωθεν προσεισφέρειν τι βρώσιμον ἔξεστι, μόνα δὲ ταῦτα καταναλίσκουσι, τὰ ὑπολειπόμενα τοῖσ οἰκέταισ μεταδιδόντεσ, ταῖσ δ’ ἄλλαισ ἡμέραισ πάσαισ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἔξεστι τῶν σιτουμένων τῷ βουλομένῳ ἀνελθόντι εἰσ τὸ πρυτανεῖον δειπνεῖν, οἴκοθεν παρασκευάσαντα αὑτῷ λάχανόν τι ἢ τῶν ὀσπρίων καὶ τάριχοσ ἢ ἰχθύν, κρέωσ δὲ χοιρείου βραχύτατον, καὶ τούτων μεταλαμβάνων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 325)
  • καὶ δι’ ὃ ἂν ζητηθῇ καὶ εὑρεθῇ τὰ κωλύοντα καὶ ζημιοῦντα, οἱο͂ν ἐν Ἄργει ζημιοῦται δι’ ὃν ἂν νόμοσ τεθῇ καὶ δι’ οὓσ τὸ δεσμωτήριον ᾠκοδομήθη. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 14 4:3)
  • καὶ τὴν αἰτίαν εἰσ τὸν ἐπιτάξαντα παρανομεῖν Ἄππιον ἀναφέρων θανάτου μὲν ἀπολύεται, φυγῇ δ’ ἀιδίῳ ζημιοῦται, τῶν δ’ ἄλλων τῶν ὑπηρετησάντων τι παράνομον τοῖσ ὀλιγάρχαισ οὐδεὶσ ἔσχεν ἀγῶνα δημόσιον, ἀλλὰ πᾶσιν ἄδεια ἐδόθη. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 46 8:1)
  • γνώσεσθε γὰρ ἐξ αὐτῆσ ἀκούσαντεσ, τὰ μεμαρτυρημέν’ ὡσ ἔστιν ἀληθῆ, καὶ τὸν Μιλύαν ὅτι νῦν μὲν περὶ πάντων φησὶν ἐξαιτεῖν, τὸ δὲ πρῶτον ὑπὲρ τριάκοντα μόνον μνῶν ἐξῄτει, καὶ προσέτι ζημιοῦται κατὰ τὴν μαρτυρίαν οὐδέν. (Demosthenes, Speeches 21-30, 67:4)
  • χρυσίον γε μὴν καὶ ἀργύριον ἐρευνᾶται, καὶ ἄν τί που φανῇ, ὁ ἔχων ζημιοῦται. (Xenophon, Minor Works, , chapter 7 7:1)

Synonyms

  1. to punish

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION