ὠμότης
Third declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ὠμότης
ὠμότητος
Structure:
ὠμοτητ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- rawness, savageness, fierceness, cruelty
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἶθ’ οἱ ἄνθρωποι ἐμὲ τῆσ ὠμότητοσ αἰτιῶνται οὐκέτι λογιζόμενοι παρὰ ποτέρου ἡμῶν ἦν ἡ πρώτη τούτων ἀρχή, συνελόντεσ δὲ τἀν μέσῳ καὶ ἐφ’ οἷσ ἐκολάζοντο τὰσ τιμωρίασ αὐτὰσ ᾐτιῶντο καὶ τὰσ δοκούσασ ἐν αὐταῖσ ὠμότητασ, ὅμοιον ὡσ εἴ τισ παρ’ ὑμῖν ἱερόσυλόν τινα ἰδὼν ἀπὸ τῆσ πέτρασ ῥιπτόμενον ἃ μὲν ἐτόλμησε μὴ λογίζοιτο, ὡσ νύκτωρ ἐσ τὸ ἱερὸν παρῆλθε καὶ κατέσπασε τὰ ἀναθήματα καὶ τοῦ ξοάνου ἥψατο, κατηγοροίη δὲ ὑμῶν πολλὴν τὴν ἀγριότητα, ὅτι Ἕλληνέσ τε καὶ ἱεροὶ εἶναι λέγοντεσ ὑπεμείνατε ἄνθρωπον Ἕλληνα πλησίον τοῦ ἱεροῦ ‐ καὶ γὰρ οὐ πάνυ πόρρω τῆσ πόλεωσ εἶναι λέγεται ἡ πέτρα ‐ κολάσει τοιαύτῃ περιβαλεῖν. (Lucian, Phalaris, book 1 6:4)
- ἐπεὶ δὲ ἐπειράθη, ἀπῆλθεν ἐπαινῶν με τῆσ δικαιοσύνησ καὶ ἐλεῶν τῆσ ἀναγκαίασ ὠμότητοσ. (Lucian, Phalaris, book 1 10:3)
- ὁ δὲ Κλεομένησ τοὐναντίον θρασύτερον καὶ βιαιότερον ἐπὶ τὴν μεταβολὴν ἦλθε τῆσ πολιτείασ, ἀποκτείνασ τοὺσ ἐφόρουσ παρανόμωσ, οὓσ καὶ προσαγαγέσθαι τοῖσ ὅπλοισ κρατοῦντα καὶ μεταστῆσαι ῥᾴδιον ἦν, ὥσπερ οὐκ ὀλίγουσ ἄλλουσ μετέστησεν ἐκ τῆσ πόλεωσ, τὸ γὰρ ἄνευ τῆσ ἐσχάτησ ἀνάγκησ ἐπιφέρειν σίδηρον οὔτε ἰατρικὸν οὔτε πολιτικόν, ἀλλ’ ἀτεχνίασ μὲν ἀμφότερα, τούτῳ δὲ καὶ τὸ ἀδικεῖν μετ’ ὠμότητοσ πρόσεστι. (Plutarch, Comparison of Agis and Cleomenes and the Gracchi, chapter 4 1:2)
- καὶ οὗ τισ ἂν ἥκιστα τὰσ τοιαύτασ τρυφὰσ καὶ ἀπολαύσεισ οἰοίτο μετέχειν κακοῦ, τῆσ ὠμότητοσ, τοῦτο ἔνεστι τῇ Δημητρίου φιληδονίᾳ, περιϊδόντοσ, μᾶλλον δὲ ἀναγκάσαντοσ, οἰκτρῶσ ἀποθανεῖν τὸν κάλλιστον καὶ σωφρονέστατον Ἀθηναίων, φεύγοντα τὸ καθυβρισθῆναι. (Plutarch, Comparison of Demetrius and Antony, chapter 4 3:1)
- τοῦ δ’, εἰ καὶ μικρὰ πρὸσ τὴν ἱκετείαν ἐνέδωκεν, ἀγαστὴ μὲν ἡ παρασκευὴ τοῦ φαρμάκου καὶ τήρησισ, ἀγαστὴ δ’ ἡ χρῆσισ, ὅτι τοῦ θεοῦ μὴ παρασχόντοσ αὐτῷ τὴν ἀσυλίαν, ὥσπερ ἐπὶ μείζονα βωμὸν καταφυγών, ἐκ τῶν ὅπλων καὶ τῶν δορυφόρων λαβὼν ἑαυτὸν ᾤχετο, τῆσ Ἀντιπάτρου καταγελάσασ ὠμότητοσ. (Plutarch, Comparison of Demosthenes with Cicero, chapter 5 1:2)