Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὠμοφάγος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ὠμοφάγος ὠμοφάγον

Structure: ὠμοφαγ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: w)mo/s, fagei=n

Sense

  1. eating raw flesh, carnivorous

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative ὠμοφάγος ὠμόφαγον
Genitive ὠμοφάγου ὠμοφάγου
Dative ὠμοφάγῳ ὠμοφάγῳ
Accusative ὠμοφάγον ὠμόφαγον
Vocative ὠμοφάγε ὠμόφαγον
DualN/A/V ὠμοφάγω ὠμοφάγω
G/D ὠμοφάγοιν ὠμοφάγοιν
PluralNominative ὠμοφάγοι ὠμόφαγα
Genitive ὠμοφάγων ὠμοφάγων
Dative ὠμοφάγοις ὠμοφάγοις
Accusative ὠμοφάγους ὠμόφαγα
Vocative ὠμοφάγοι ὠμόφαγα
Positive Comparative Superlative
Adjective ὠμοφάγος ὠμοφάγου ὠμοφαγότερος ὠμοφαγοτέρου ὠμοφαγότατος ὠμοφαγοτάτου
Adverb ὠμοφάγως ὠμοφαγότερον ὠμοφαγότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἡδὺσ ἐν ὄρεσιν, ὅταν ἐκ θιάσων δρομαί‐ ων πέσῃ πεδόσε, νε‐ βρίδοσ ἔχων ἱερὸν ἐνδυτόν, ἀγρεύων αἷμα τραγοκτόνον, ὠμοφάγον χάριν, ἱέμε‐ νοσ ἐσ ὄρεα Φρύγια, Λύδι’, ὁ δ’ ἔξαρχοσ Βρόμιοσ, εὐοἷ. (Euripides, choral, epode1)
  • τὰ μὲν γὰρ ἑσπέρια τῆσ ὕλησ καὶ οὐραῖα Ταριχᾶνεσ οἰκοῦσιν, ἔθνοσ ἐγχελυωπὸν καὶ καραβοπρόσωπον, μάχιμον καὶ θρασὺ καὶ ὠμοφάγον τὰ δὲ τῆσ ἑτέρασ πλευρᾶσ κατὰ τὸν δεξιὸν τοῖχον Τριτωνομένδητεσ, τὰ μὲν ἄνω ἀνθρώποισ ἐοικότεσ, τὰ δὲ κάτω τοῖσ γαλεώταισ, ἧττον μέντοι ἄδικοὶ εἰσιν τῶν ἄλλων τὰ λαιὰ δὲ Καρκινόχειρεσ καὶ Θυννοκέφαλοι συμμαχίαν τε καὶ φιλίαν πρὸσ ἑαυτοὺσ πεποιημένοι· (Lucian, Verae Historiae, book 1 35:4)

Synonyms

  1. eating raw flesh

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION