Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπέρτατος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπέρτατος ὑπέρτατη ὑπέρτατον

Structure: ὑπερτατ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: poet. Sup. of u(pe/r

Sense

  1. uppermost, highest, supreme
  2. eldest

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative ὑπέρτατος ὑπέρτάτη ὑπέρτατον
Genitive ὑπερτάτου ὑπέρτάτης ὑπερτάτου
Dative ὑπερτάτῳ ὑπέρτάτῃ ὑπερτάτῳ
Accusative ὑπέρτατον ὑπέρτάτην ὑπέρτατον
Vocative ὑπέρτατε ὑπέρτάτη ὑπέρτατον
DualN/A/V ὑπερτάτω ὑπέρτάτᾱ ὑπερτάτω
G/D ὑπερτάτοιν ὑπέρτάταιν ὑπερτάτοιν
PluralNominative ὑπέρτατοι ὑπέ́ρταται ὑπέρτατα
Genitive ὑπερτάτων ὑπέρτατῶν ὑπερτάτων
Dative ὑπερτάτοις ὑπέρτάταις ὑπερτάτοις
Accusative ὑπερτάτους ὑπέρτάτᾱς ὑπέρτατα
Vocative ὑπέρτατοι ὑπέ́ρταται ὑπέρτατα
Positive Comparative Superlative
Adjective ὑπέρτατος ὑπερτάτου ὑπερτατώτερος ὑπερτατωτέρου ὑπερτατώτατος ὑπερτατωτάτου
Adverb ὑπερτάτως ὑπερτατώτερον ὑπερτατώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἃ δ’ ἐν γάμοισι χρῆν σε προσθέσθαι χροὶ̈ Ἀσιατίδων γήμαντα τὴν ὑπερτάτην, Φρύγια πέπλων ἀγάλματ’ ἐξάπτω χροόσ. (Euripides, The Trojan Women, episode, lyric 1:1)
  • εἰ γὰρ ἀξιώσει τὸ βιαιότατον νόμον εἶναι τὸν δικαιοῦντα καὶ τὴν ὑπερτάτην χεῖρα κρατεῖν Ἡρακλέουσ, ᾧ μετὰ τῆσ χειρὸσ τῶν δικαίων ἐμέλησεν, αὐτὴ τοῖσ ἑαυτῆσ λόγοισ ἀπολεῖται. (Aristides, Aelius, Orationes, 51:9)

Synonyms

  1. eldest

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION